Stay strong(Xavier Foster-Love story)

Dromen?

Xavier P.O.V

Ik liep het ziekenhuis uit en ik dacht nog steeds aan die wedstrijd. Ik ging een hoek om en opeens deed iemand zijn hand voor mijn mond en deed mijn armen op mijn rug en deed er een touw omheen.

"Jij houdt je stil of er gebeuren dingen die jij niet leuk gaat vinden" zei diegene die achter mij stond.

Hij deed mij ook een blinddoek om en hield zijn hand op mijn mond.

"Lopen jij, er is iemand die jouw heel erg graag wil zien."

Hij trok mij mee en we liepen ergens heen. Ik kon mij niet verzetten want ik wist niet wat er dan ging gebeuren. We moesten wel een aardig stukje lopen ook al zeg ik het zelf. We stonden stil. Ik voelde dat er nog een persoon op mij kwam af lopen. De persoon achter mij deed de blinddoek af. Mijn ogen moesten even wennen aan het licht. Er stond een meisje voor mij en ze was vastgebonden.

"Laris..."
"Doe het touw maar los"

De persoon achter mij deed het touw los bij mij handen. Ik ging naar Laris toe en omhelde haar.

"Laris, wat doe je hier?"
"Dat kan ik je niet zeggen maar Xavier, jullie moeten niet tegen Blue Flame spelen. Ze kunnen jullie ernstig blesseren."
"Wie is Blue Flame dan?"

Larissa P.O.V

"Wie is Blue Flame dan" vroeg Xavier.
"Dat kan ik je ook niet vertellen maar speel niet tegen ze!"
"Laris, ik wil dat je mee terug gaat."
"Dat kan niet..."

Alex stond klaar met de prik die Xavier moest laten slapen.

"Xavier, ik kom weer terug."

Ik trok hem naar mij toe en gaf een kus. Alex spoot het spul in Xavier zijn lichaam. Ik voelde Xavier zwaarder worden en ik ging langzaam op mij knieen zitten en ik legde zijn hoofd op mijn schoot.

"Goedzo Xavier, ga maar lekker slapen."
"Het zal zometeen wel zijn ingewerkt" zei Alex.
"Waarom moest hij eigenlijk slapen, hij heeft toch niks gezien."
"Hij weet te veel, nu zal hij denken dat het allemaal een droom is of de waarheid en dat moet hij zelf beslissen."

Xavier had zijn ogen dicht en ademde regelmatig.

"Hij moet zo weg."
"Weet ik. Bedankt Alex dat ik hem even mocht zien."
"Geen dank."

Ik gaf Xavier nog een kus op zijn voorhoofd en Alex nam Xavier weer mee. Ik was weer alleen maar het zou niet lang meer duren voordat ik hem weer zag.

Xavier P.O.V

Ik werd wakker in mijn eigen bed. Ik had raar gedroomd maar was het wel een droom geweest. Mijn hoofd voelde zwaar en duizelig. Lina kwam mijn kamer binnen.

"Xavier, je bent weer wakker."
"Weer wakker?"
"Ja, ik vond je slapend op het bankje voor ons huis liggen."
"Hoe kom ik daar?"
"Weet je dat niet meer?"
"Nee, alles wordt dan vaag."
"Rust maar goed uit want ik weet niet hoe je daar kwam maar je hebt morgen een wedstrijd en daarvoor moet je helemaal fit zijn."
"Ja doe ik."

Ik vond het nog steeds heel vaag. Was het nou een droom of niet?
-------------------
Ik hoop dat dit hoofdstuk goed is. Bedankt voor het lezen!