Gözlerimi hastanede açmıştım yine ! Galiba bu hastane olayına alıştım haftada bir geliyorum yaa .Başımın içinde tepişen ayılar vardı .En son yaşadıklarım aklıma gelince yine sinirlenmiştim .Ayça'yı o kızla birlikte kahkahalarla görmem deliye döndürmüştü beni .Oda boştu saat gece 3 e geliyordu kolumdaki serumu çıkarıp ayağa kalktım .Biraz yorgun hissediyordum sadece .Koridora çıktığımda hiç kimse yoktu .Valla bi an kendimi Teen Wolfta hissetmedim değil yani . Koridorda yavaşça yürümeye başladım sonra mal gibi i ekşın yarattığımı farkettim ve tekrar odaya girdim ve yatağa yattım odadaki televizyonu açtım kanallara bakarken cnbc-e de The walking dead vardı .Benden onu izlerken uyuya kalmışım .
- - - - - -- - - - - - -
Sabah yine aynı yerde uyandım serumu tekrar koluma takmışlardı.Lan en son The Walking Dead izliyordum ya ne oldu .Odanın kapısı açılınca kapıya baktım .Barış ve o kızla birlikte içeri girdiler .Onlar yokmuş gibi kafamı diğer tarafa çevirdim.
"Buse iyimisin." diye yanıma geldi Barış ama takmadim
"Buse lütfen bak herşeyi yanlış anlamissin ".dedi
"Ben neyi yanlışanlamisim barış .sen beni bi oglanla aynı yatakta görsen ne düşünürdüm hi "
"Buse yapma bak anlatmama izin ver lutfen"
"Anlat hadi ne anlatacaksan ve git"
"Bak Derin benim öz kardeşim gece geldiği için yatak eklettirememistik bu yüzden yanımda yatmıştı ."
"Ne ... Nasil oz kardesim ... Ona ...Ben ..Beynim yandı "
Barış benim son söylediğime gulmustu .
"Ben cidden çok özür dilerim ...... Sanırım aycanin kalbini çok kırdım ve galiba beni affetmeyecek." Dedim .Ne kadar aptalim en yakın arkadaşımın kalbini kırdım .
"Peki baristikmi "dedi be bana umitle baktı
"Evet baristik "dedim
"Oh şu an kendimi çok huzurlu hissettim "dedi arkadan defne .Ona dönüp gülümsedi, Ayça 'ya büyük bir özür borçluyum .
****************************
Hastaneden çıkmıştım şu an odadaydım yarışma 3 gün soraydı benim ise aklım çok dağınıktı.Kamplar birleşmişti ve burası ana baba günüydü .Odada daralmaya başlamıştım hızla klubeden çıkıp ormana daldım .Hafif yüksek bir tepeye çıktım tüm kamp gözüküyordu .İleride Ayça dikkatimi çekti birkaç kızla sohbet ediyordu .Hala nasıl kalbini alabileceğimi düşünüyordum bana soğuk davranıyordu .Kendimi yarışmaya vermeliydim tüm kampı laylaylom geçirmiştim .Tepenin tam uç kısmına oturdum ve çalışmam gereken şarkıyı söylemeye başladım .(arkadaşlar şarkıyı belirleyip kitapta söylediysemde hatırlamıyorum :( o yüzden değiştirdim)
"Yoksun, olmadın da.
Hep aklımdaydın da; olmadın, olmadın yanımda.
Gelebilseydim ben, inan gitmezdim.
Kalır kalır uyurdum yanında.
Duyabilseydin sen, inan susmazdım.
Anlatır anlatır ağlardım omzunda.
N'apıyorsun şu an mesela?
Kim var yanında?
Ben ölüyorum galiba,
Canım yandıkça.
Nerdesin şu an mesela?
Gülüyor musun kahkahalarla?
Ben özlüyorum galiba.
Kavuşamadıkça sana."
Bu şarkıyı seviyordum .Gerçekten çok güzeldi .
