4 yaşındaydım, annemle sofra da oturmuş ekmek yiyorduk. Babamin babası içeriye girdi ve annemi tekmelemeye başladı. Çok etkilenmiştim dedem bi yandan annemi dövüyor bir yandan da küfürler ediyordu. Annem o gün çok hastalanmıştı. Annem bizi hatırlamıyordu zaten sonra annemi hastaneye kaldırdılar. Ve hersey benim için orda başlamıştı. Annem hastaneye yatınca babam,da bizi bırakıp gitmişti. Tamamen yanlız kalmıştık. Abim bana göre şanslıydı, dedemler abime sahip çıkmışlardı. Beni de yetimhaneye bıraktılar.Ben 10 yaşıma kadar orda kalmıştım kimseyle pek konuşmazdım diğer çocuklar gibi umursamaz da değildim. Babamın ailesinden hep nefret ettim. 10 yaşımı doldurunca yetimhaneden bi şekilde kaçmıştım. Sokaklar caddeler çok kalabalıktı karnım da acıkmıştı. Beş kuruş param bile yoktu. Ne yapıcağımı şaşırmıştım işe girsem kim beni işe alır dedim. Karşıda gördüğüm fırına doğru ilerledim içeri girdim.
- amca ben çok açım
Adam şaşırmış olacak ki bana 1 dakika boyumca baktı ve bana
+ kimsen yok mu senin ufaklık
Adama bakıp sustum amca benim karnımı doyurdu arkasını döndüğünde çıkıp gitmiştim. 7 senedir görmediğim annem ve babam dan hiç bi haber alamamıştım. Sokaklarda kötü arkadaslarim olmuştu. Sigara icmeye başlamıştım....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOĞUK YANLIZLIK
Randomarkadaşlar bu kitap gercek olan olaylardan meydana gelmis bi genc kizin hayat hikayesinden ibret. Fakat hikaye bölümlerı yavaş ilerliceği için üzgünüm hafta içi kursta olduğum için telefon kullanamıyorum..
