"Hallo allemaal,"
"Ik heb besloten om een verhaal met jullie te delen dat waargebeurd is. Ik moest er wel over nadenken maar heb besloten om het toch te doen. Ik hoor graag van jullie wat jullie ervan vinden!"
" "
"Waar gaat het verhaal over?"
"Het verhaal gaat over een meisje Youssra, ze is 18 jaar en woont in Amsterdam. Ze volgt net een HB0-opleiding en is daar dus druk mee bezig. Ze is totaal niet bezig met jongens. Youssra is een meisje met zwarte krullen en bruine ogen. Het is een verlegen meisje maar toch soms arrogant, ze laat mensen niet zomaar over zich heen lopen. Youssra heeft een broer Samir (24) en een broertje Ilias (5). Haar broer houdt haar goed in de gaten ookal weet hij dat zijn zusje totaal niet bezig is met jongens. Langzamerhand geeft hij haar steeds meer vrijheid, maar is dat wel goed?.."
''Piieepppp Pieepppp'' ik wordt wakker door mijn wekker. Het is 04:55. Je vraagt je zeker af waarom ik zo vroeg ben opgestaan. Nou, voor school natuurlijk. Ik sta op, ga onder de douche staan en laat de warme stralen over me heen glijden. Ik maak me best wel druk om school, het is mijn eerste jaar op het HBO en ik moet er nog wel wat aan wennen. Ik trek mijn badjas aan en loop naar mijn kledingkast. Wat zal ik vandaag aan? Ik kies voor een spijkerbroek met gaten bij de knie, ik combineer dat met een zwarte blouse en mijn zwarte huaraches. Ik ga achter mijn bureau zitten en neem nog even wat stof door. Wanneer het bijna tijd is om weg te gaan trek ik nog snel mijn leren jasje aan en doe mijn haar en make up. Ik hou niet zoveel van make up daarom smeer ik ook een klein beetje foundation en poeder, en doe een beetje mascara op.
Ik pak de tram naar mijn school en zoals gewoonlijk zit ik met duizenden Marokkanen in de tram. Dan heb ik het vooral over de jongens. Ik geef ze geen aandacht en pak mijn boek erbij. Als ik toch in de tram zit kan ik beter leren.
'' Moet ik je ergens mee helpen?'' Hoor ik iemand zeggen. Ik draai me om en kijk recht in de ogen van een Marokkaanse jongen. Hij heeft een overloop en ziet er verzorgd uit. ''Ehm nee, het lukt wel bedankt.'' Ik hoopte dat hij weg zou gaan maar hij bleef achter me staan. Ik voelde zijn ogen gewoon prikken. Toen ik moest uitstappen zag ik dat hij ook uitstapte. Ik zocht er verder niks achter omdat ik hem nog nooit op mijn school heb gezien.
- Op school aangekomen.
Ik volgde zoals gewoonlijk al mijn lessen. In de pauze zat ik alleen aan een tafel en wachtte op het moment dat mijn vriendin Lamyae zou komen. In plaats daarvan kwam er een hele groep Marokkaanse jongens bij mij zitten. Ze keken me een voor een allemaal aan maar ik gaf ze geen aandacht. Het leek wel eeuwen te duren voordat Lamyae kwam.
'' Dat werd tijd'' zei ik geiriteerd. '' Sorry, moest nog wat bespreken met een docent''antwoorde ze. Ik knikte en we liepen naar buiten om wat te gaan eten. Toen ik opstond keek ik even snel welke jongens er bij mij aan de tafel kwamen zitten, en tot mijn verbazing zag ik dat de jongen van de tram er ook bij zat. Ik had niet door dat ik te lang keek. Hij merkte dat dus en knipoogte naar me.
Ik kreeg een raar gevoel in mijn buik. Een gevoel dat ik nog nooit eerder heb gehad. Ik negeerde het en ging weer verder met waar ik mee bezig was.
We gingen wat eten bij de la place en spraken ondertussen over hoe we onze school vonden.
'' Er zitten hier wel mooie jongens op school, wauw! '' zei Lamyae '' Mwah, kan beter'' antwoordde ik.
Ik heb nog nooit een vriend gehad, ik had daar geen tijd voor en vooral ook geen behoefte aan. Waarom zou ik mijn tijd gaan verspillen als er al voorgeschreven staat met wie ik zal trouwen?
Pure tijdverspilling dus. Niks voor mij. Bovendien had ik een broer die zó goed op me lette dat het bijna onmogelijk was om een vriend te hebben. Ookal is het de laatste tijd wel wat minder geworden. Vroeger werd ik om de 5 min gebeld, mijn broer vroeg dan waar ik was en met wie. Ik moest om 6 uur thuis zijn. En als ik loog over waar of met wie ik was, zou hij er toch wel achter komen omdat zijn vrienden overal en nergens rondlopen.
De pauze was bijna voorbij en Lamyae en ik liepen weer terug naar school.
Op school aangekomen had ik gehoord dat mijn laatste les niet door ging, ik kon dus eindelijk naar huis.
Toen ik onderweg was naar de tramhalte voelde ik iets tegen me hand aankomen. Ik keek op de grond en zag dat het een propje was. Ik opende het propje. Er stond: '' 06-******** bel me wanneer je thuis bent. Als je je afvraagt wie ik ben denk dan even goed na. Je weet het wel. Ik weet het zeker''. Ik stopte het propje in mijn jaszak en was helemaal van de wereld. Ik zat zo erg te brainstormen dat ik gewoon hoofdpijn begon te krijgen.
Wie had dat propje naar me gegooid? Ik had er niet eens over nagedacht om rond te kijken want ik was zo druk bezig met nadenken over wie het zou kunnen zijn.
- Thuis aangekomen
''Ik ben thuis!'' schreeuwde ik. Geen antwoord. Ik ging er vanuit dat er niemand thuis was.
Ik gooide mijn leren jasje op de bank, liep naar boven en trok een Marokkaanse huisjurk aan. Ik deed nog snel even de deur open van mijn broers kamer. En ja hoor, ik zag hem daar zitten met oordopjes in zn oren.
Toen hij doorhad dat ik in de deuropening stond vertelde hij me meteen dat hij honger had. ''Maak wat te eten dan Youssra, ga dood van de honger''. ''Hahaha, oke bolle wat wil je?''
Hij vertelde me wat hij wilde eten en ik liep naar de keuken. Ik maakte alles klaar en riep hem om te komen eten. '' Snelle dingen hoor'' zei hij. '' Ja snel en het smaakt nog eens lekker!'' antwoorde ik.
Toen hij klaar was met eten ging hij naar de woonkamer om wat tv te kijken.
Ik ruimde nog wat op in de keuken. ''Yousssra!!!!'' hoorde ik mijn broer schreeuwen. Ik schrok zo hard dat ik een glas liet vallen. ''Jaaaa?'' antwoorde ik. ''Wat is dit?'' Ik keek achterom en zag hem met een propje in zn hand.
Oh my god.....
Laat in de reacties je mening achter. Kus
