Hersey o gün o okula( herksin istedigi puani yuksek meshur okul) başlamamla başladı.Herkes o kadar yabancı o kadar bencil o kadar egoist idi ki.Hic hayallerimdeki gibi bi okul deildi.
Insan bazen başına gelecekleri bile bile devam eder ya öyle bisey di işte benimde sınıfa doğru gitmem.
Zaten çok sıcakkanlı, kolay arkadaşlık kuran biri deildim ama bu sefer sorun gerçekten bende deildi çünkü 1 saat tir herkes birbiriyle konuşmuştu ama bir tek ben konusmamisim.
Şimdi e sorun sende dediğinizi duyar gibiyim ama sonradan Öğrendim ki ayarlanmış bi sınıfa düşen üç beş öğrenciden biriymisim çünkü zaten diğerleri birbirini taniyomus.
Sonra ben kendimi bir soyutladim sınıftan önceki arkadaşlarım ortamım aklıma geldikçe gözlerim doluyodu. Neyseki aksam servisi gidene kadar aglamadim tabi bu arada serviste de ilk günüm IĞĞ sınıftaki egoistlerden bile beterdi servisci başta olmak üzere. Eve geldim Öyle bir agladim ki gözyaşlarımdan elektrik üretilir AQ sonra yarın bidaha gideceğim ertesi gün bi daha sonraki yıllar bi daha nasıl bi çıkmazın içine düşmüştüm ben nasıl nasıl nasıl nasıl......
