Home {Grayson Dolan}

1.

•Grayson•
"Γιατί τώρα πρέπει να μετακομίσουμε;" είπα αφήνοντας την τελευταία βαλίτσα στο αμάξι η μαμά μου χαμογέλασε
"Γιατί θα είμαστε ευτυχισμένοι εκεί,ενταξει Gray?" μου απάντησε γελαστή. Η ζωή μας στο New Jersey δεν ήταν και και τόσο καλή, εγώ, ο αδερφός μου και η αδερφή μου, είχαμε πάντα ένα πρόβλημα στο σχολείο, την αδερφή μου την ξυλοκουσαν και την κορόιδευαν κάθε μέρα. Εμένα και τον Ethan επίσης, ποτέ δεν μας χωνεψαν εδώ, αλλα στο Los Angeles δεν μας ξέρει κανείς. Θα είναι λίγο δύσκολα.
Μπήκα στο αυτοκίνητο, δίπλα στον Ethan και την Cameron.
...
Μετά από τουλάχιστον 2 ώρες φτάσαμε στο αεροδρόμιο, αφου περιμεναμε για λιγη ωρα, μετα περασαμε απο την ασφαλεια και επιτέλους ανεβήκαμε στο αεροπλάνο, και αρχίσαμε το ταξίδι προς την ηλιόλουστη California.
...
"Υπναρά σήκω φτάσαμε" με σκουνταγε ο Ethan προσπαθώντας να με σηκώσει
"Νταξει νταξει σηκώνομαι" είπα και σηκώθηκα από την θέση μου
"Σαν χαλβάς είσαι" γέλασε ο Ethan
"Για συνέχισε, να δεις τι θα πάθεις" είπα παίρνοντας την τσάντα μου
"Θυμωμένο χαλβαδακι" είπε και αμέσως η παλάμη μου ήρθε σε επαφή με το μάγουλο του "Καλά ντε ηρέμησε"
"Σε προειδοποίησα" είπα και προχώρησα μπροστά μου
Πήραμε ταξί και πήγαμε στο καινούριο μας σπίτι, χωρίς να χάσω χρόνο πήγα στο δωμάτιο μου. Το μόνο που υπηρχε ήταν ένα στρώμα, ένα μαξιλάρι και οι κούτες. Άνοιξα την πόρτα δίπλα από τα πράγματα, ήταν το μπάνιο το οποίο ένωνε το δωμάτιο μου με του Ethan ξαφνικά μπήκε μέσα και με κοίταξε περίεργα "Το νου σου πότε θα μπαίνεις"
"Φοβάσαι να μην δω τον μικροσκοπικό σου φίλο;" γελασα. Με κοίταξε γεμάτος θυμό
"Βγες" είπε και βγήκα από το μπάνιο "Και δεν είναι μικρος" φώναξε και έσκασα στα γέλια
"Ελάτε να βοηθήστε λίγο με τα επιπλα" μπήκε η Cameron στο δωμάτιο
"Να χτυπήσεις καμιά πόρτα δε λέει ε;"
"Αχα, ωραίο δωμάτιο, η μαμά είπε να βοηθήσεις με τα έπιπλα" είπε και κοίταξε έξω από το παράθυρο "Αν δεν ήταν για το κοινό μπάνιο με τον Ethan θα το έπαιρνα αυτό το δωμάτιο" είπε και βγήκε "θα 'ρθεις;" έκανε αφηνοντας την πόρτα ανοιχτή
Βγήκα έξω και είδα τη μαμά μου να φέρνει σιγά σιγά τις καρέκλες "Βοηθά λίγο τον πατέρα σου με τον καναπέ" είπε και έτρεξα κάτω, είδα τον πατέρα μου να κάθεται μπροστά από τον καναπέ περιμένοντας να 'ρθω
"Πιάσε τη μια άκρη και πάμε" είπε και αμέσως έπιασα την άκρη μπροστά μου "1... 2... 3" είπε και σηκωσαμε τον καναπέ "το νου σου'" είπε καθώς περναγαμε τον καναπέ από τις σκάλες και από 'κει στο διαμέρισμα, μετά τα υπόλοιπα έπιπλα
"Πάω για ύπνο" είπα αφού είχαμε επιπλοσει όλο το σπίτι
"Εσκαψες παιδί μου" έκανε η Cameron
"Αστείο" είπα και πήγα πάνω.