"You're parents were been killed" -old man.
"What do you mean, Mister?" my friend said. With a plain tone.
"They were assasinated this morning, We dont know, Who did those." he said.
"And?" I said with a boring tone. It is just like, What if they died? Nothing Changes. But of course, it doesnt change the fact that they were been killed and it hurts BUT we dont have something to do with ot.
"Ill give you your first missio----" he was about to say it but my friend interrupt while grinning
"What is it, old hug?" Hayyy. Hanggang ngayon ,he never said his name he prefer the old thingy daw. "Masyado kang excited, khayecee Hahaha" sabi ni tanda habang tumatawa na parang demonyo. "HEHEHE. Shempre naman tanda. Dapat lang. " sabi ni khaye cee.
"You have too find the killer by hook or by crook" hmmm. interesting. "Patay o buhay?" sabi ni alliyah, habang Nakagrin ang mukha habang sinasabi.
5 kaming lahat na andito ako ,si alliyah, si khaye cee, at si cassandrah at si tanda. "P A T A Y" sabi ni cassandra. "Tapos na, Layas na tanda!" Ako. "You decide.But i prefer him/her to be alive" -TANDA
"SANDALIIIHH lang tanda!" sabi ni alliyah. "Bakit iaih?" tanong ko problema nito, eh? "Ilang sahod?" "HAHAHAHAHAHA" -kami except sina tanda at iaih. "tig dadalawang milyon kung hindi palpak. 2weeks lang. Nga pala, babalik kayo sa pinas. Ngayon na." sabi niya.Babalik sa pinas? Good.
"Okay, now out!" Then he went out. "So? Ano na?" tanong ko. "Impakeh na mga dude!" sabi ni IaIh. "Geh. Bro's" lahat kami. Pagkatapos ng limang oras, lahat kami'y tapos nang mag Emapake. Nagluto muna si Cass ng pagkain namin habang naguusap pa kami.
"Haaay! babalik na tayo" sabi ni iaih. "Hahah, oo nga. Pero okay lang yun pare. Papatay na tayo. Wahahahaha" sabi ni khaye cee. "Whahahahahahahahahaha, Oo nga. Nangangamoy mabango. HAHA excited na ang kamay ko. Hmmm" sabi ni cass, habang inaamoy ang kamay. Ako rin excited. "Tapos nayang linuluto mo, cass?" Tanong ko, habang linalapag ang librong kababasa ko lang. "Oo, ipreprepare ko lang.Kainan na." sabi niya. Pagkatapos niyang ihanda lahat,Kumain na kami at kanya kanyang naligo. Para pumuntang airport. Inayos namin lahat.
Pinakuha na namin ang mga gamit namin sa mga butlers at pinapunta sa sasakyan.
"Kuya, tommorow, I want all our cars, bikes,and katanas andd all to be in the philppines, Understood?" Sabi ko sa butler dito. "Yes, your highness"
Habang naglalakadd narinig ko ang pangalan ko na isinigaw ni khayecee "Hoiiii! ALEXANDRA! bilisan mo! 7:19 na. 7:30 ang flight." HAYNAKOOO! ang laki laki talaga ang bibig ntong babae. Binilis bilisan ko na ang paglakad At nung nakarating na ko sa sasakyan eh, Andaming sinSabi si khaye cee na kesyo daw mamiss niya ang kama, ang sofa, ang tv lahat daw mamiss niya dito sa jaPan. Mamimiss ko rin naman. Tumira kami dito ng 10 years ehy.
Ano kayang mangyayari sa pinas? Sino kaya ang pumatay sa mga magulang namin? May kinalaman ba ang mga yun sa pagkamatay nila? Binalak kaya nila para makabalik agad kami? Mga katanungan na andito sa utak ko.
Masakit isipin na wala na ang mga magulang namin. Sila na ngalang ang natitira nawala pa sila. Pero kailangang isantabi ang emosyon at tanggapin iyon. Yan ang tinuro sa amin. Basta ganun. Di ko namalayan, Andito na kami sa airport. Eksaktong 7:25 na. Inayos namin lahat at pumasok na sa loob. Haayyy!
PILIPINAS here I come.
Waaah! Ohmy! Hehe. Hope you like it. Ingat!
-mhiillaabbs❤
BINABASA MO ANG
D E A T H, Doesn't Matter!
ActionIn this world, nothing really is permanent. Sabi nga ng iba, walang forever. Sabi naman ng iba mamatay din tayo sa huli, why bother diba. Sabi naman ng iba there's no such thing such as fairy tale. And that's life, There will always be an end to ev...
