İSTANBULLU

2

Aradan bir hafta daha geçmişti Ben dayanamayıp her şeyi abimle ablama anlatacaktım salona doğru yürümeye başladım Abi Abla bir bakar mısınız dedim ikisi de bana baktı sizinle çok önemli bir şey konuşmam lazım dedim ama burada olmaz hadi Benim odama çıkalım. Abim yine ne saçmalıyorsun sen ilayda işin yokmu dedi. Ya abi hadi lütfen çok önemli hepimizin geleceği için . abim bu söylediklerimi duyunca iyi hadi bir bakalım yine neler saçmalıyacaksın ablama hadi kalk işareti yaparak odama çıktık onlara her şeyi anlattım duyunca çok şaşırdı ikisi de hiçbir şey diyemediler abim Hayır ya olamaz Ne ara bu kadar borçlandı fazla bir şey de harcamıyor duk Emin misin fazla bir şey harcamadığına dedim biraz durakladı ablam ise hala şaşkın sesi titreyerek şimdi nolcak yani dışardamı kalıcaz bir daha elbise dolap fan almıyacakmıyız dedi ne elbisesi belki yiyecek yemek bile bulamayacağız dedim artık ikiside konuşmuyordu abime ya Hadi bir şey söylesene dedim Abim de ya be diyim ilayda iş işten geçmiş bir kere. Bir anda kulağımda bir yanma hissettim uzun zamndır böyle olmuyordu gerçekten çok korkuyordum en son kalbim sıkışıp beni hastaneye yatırdıkları gün böyle olmuştum. Hayır ilayda olmaz şimdi hastaneye düşersem zaten paramızda yok çok kötü olur dedim kendi kendimi avutmaya çalışıyordum ama olmadı her geçen saniye sanki çizgi film karakterlerinde olduğu gibi kulaklarımdan alev çıkacak kalbim patlıyaak gibi oluyordum yapacak birşey yok lafından nefret ederdim ama şimdi her dakika aynı şeyi duyuyordum. Ve kendimde aynı şeyi söylüyordum. Yapacak birşey yok......