O gün mahalleye yeni taşınmışlardı. Yağmurun çilenmeye başlayışını hiç unutmam. Yağmuru sevmediğini o gün anlamıştım. Ufak bir tebessüm oluşmuştu yüzümde o haliyle görünce; böyle yüzünü buruşturup yukarı bakıyordu. Sanki Allah'a kızıyordu: "Gene mi?"
O hafta boyunca yağmur yağmıştı. Bu gün de cabası. Yüzünü buruşturdu dedim ya öylelikle içeri girdi işte. Yağmur daha çok şiddetlenince bu sefer pencereden izlemeye başlamıştım. Durunca hemen dışarı çıkıp devam ettiler. Koşturarak yapıyorlardı. Belliydi bir şeyden kaçıyorlardı; Yağmurdan... Kim sevmez ki yağmuru? Böyle altına geçip ıslanacaksın. Şakaklarında hissedeceksin o şırıltıyı. O gün çıkmayı çok istemiştim. Annem izin vermemişti. Israr ettim gene çıt yok. Bu sefer işe daldırdım kaçtım dışarı. Bunlar gene içeride tabi. Tüm mahalle benim deliliklerime alışmış olmalı ki hiç biri bu sefer çıkıp uyarmadı. Dinlemeyeceğimi biliyorlardı çünkü. Öğrenmişlerdi. Fakat onlar bilmiyordu. Onunla ilk konuşmam oracıkta başladı. Yanıma geldi ve;
- İçeri girsene hasta olacaksın.
-Bunun içi yaratılmadık mı? Hepimiz göğe gideceğiz ne olacak ki? Bak hisset yağmuru.
Yukarı baktı gene çilli yüzüyle. Hı şimdi nereden biliyorsun diyeceksiniz. Duyuyorum sanırım. O göğe bakarken ben de ona bakıyordum. Yüzünü öyle büzmesine, memnuniyetsizliğine.. Ama hoşuma gitmişti.
- Ben hiç bir şey hissedemiyorum ama, dedi
- İçten yapmıyorsun da ondan
- O nasıl olacak?
- Kokla, dedim. "Yağmuru, toprağı, insanları, benliğini.. Ağaçları, kuşları hisset, ancak böyle görürsün gerçeği.
Kolumdan tutup kenara çekti:
- Deli misin sen?
Hiç tereddütsüz "Evet deliyim." dedim. "Kime sorsan bu mahallenin delisi diye beni gösterir ama ben kendime deliyim içim hayattır kimse bilmez." Bir an duraksadı. Sonra:
- Madem öyle yap deliliğini beni de ıslattın zaten her tarafım sırılsıklam oldu.
Evet sinirlenmişti. Ama benim hatam değildi. Sonuçta yanıma gelip ıslanmayı göze alan oydu.
- Hadi size kolay gelsin. Deyip ıslanmaya devam ettim.
O an düşündüğüm tek şey şuydu; "Neden insanlar böyle acımasız, negatif? Biraz benim gibi düşünseler kurtulacaklardı oysa ki.
Durdum ve ıslanmaya devam ettim.
