EMPIRE ACADEMY

CHAPTER 1

"OMG!Takbo!!"

Nagsipagtakbuhan naman kami.Nagkakagulo ang mga tao.May tumatakbo para magtago. Meron namang tumatakbo para magpahabol. Ang iba naman tumatakbo dahil trip lang nila. Ah basta ako ineenjoy ko tong zombie run.

Tama ang basa niyo. May zombie run na nagaganap. Sponsored ng school. Fund racing kumbaga.

Halo-halo ang nararamdaman ko ngayon. Takot,kaba at excitement. Takot ako dahil nakakatakot talaga ang mga zombies. Kinakabahan ako dahil baka mahuli ako ng mga zombies at dalhin ako sa kung saan. Wag po. Bata pa po ako. At naeexcite ako dahil pers taym ko lang maka-experience ng ganito. Pers taym.

Patuloy lang ako sa pagtakbo ng biglang nagkagulo. Nakarinig na lang kami bigla ng pagputok ng baril kasabay ng pagsigaw ng isang babae.

Kung kanina, nagtatakbuhan kami dahil sa mga zombies. Ngayon, nagtatakbuhan na kami dahil sa narinig namiing pagputok. Pati nga mga zombies nakikitakbo na rin. -_-

Lalapit na sana ako sa pinaggalingan ng putok ng may mahagip akong pulang mata. Ewan o kung naghahallucinate lang ako. Pero may nakita talaga akong pulang mata.

Halos manigas ako ng may humawak sa balikat ko.

"Naku po. Kung kikidnapin niyo po ako at hihingi ng ransom sa mga magulang ko. Pwede po bang hanngang 10 000 lang? Hindi naman po sa mahirap lang kami. Pero po naaawa po kasi ako sa parents ko."

Naramdaman ko ang paghawak ng isa pang kamay sa kanang braso ko.

"Ay. Wala na. baliw na ata 'tong anak natin hon. Kung ano-anong pinagsasabi." Wika ng isang lalaki sa likod ko. Narecognize ko naman yung boses na yon. Which is boses ng daddy ko. Pinaharap nila ako sa kanila.

"Oo nga hon. Anak ano bang pinagsasabi mo? Kami to. Ang mom and dad mo.Teka. Hindi mo kami kilala? Don't tell me..." Nakatanga lang akong nakatin sa kanila.

"May amnesia ka anak? Habang umatakbo ka. Nabagok ka ba? Sabi ng wag ka ng sumama sa zombie run eh."

=_=

Kung hindi ko lang sila mga magulang eh. Kanina ko pa sila pinagsasapok.

"Mom. Dad. Wala po akong amnesia okay?"

"Ay wala ba?"

Minsan. Nagtataka talaga ako kung magulang ko sila. Mukhang mas matanda pa ako mag-isip sa kanila eh.

Ngayon ko lang napansin kung ano ang suot ng isip bata kong parents. Si mom naka night gown with matching bathrobe.Si dad naman, nakapyjamas lang at white t-shirt.

"Ano po bang ginagawa niyo at bakit ganyan ang suot niyo?" Tanong ko sa kanila. Nagtinginan naman sila sabay tawa. What do you expect. Mukha ngang takas sa mental ang parents ko eh. Pero kahit ganyan yan sila. Love ko pa rin sila. They are my parents after all.

"Ah. Eto ba? Nakarinig kasi ang mom mo ng putok ng baril. At sabi niya galing raw dito yung putok."

"Ah ganoon po ba. Tara po uwi na tayo. Antok na po kasi ako." Yaya ko sa kanila. Inaantok na kasi talaga ako.

Paalis na sana kami ng may biglang may lumapit na babae at lalaki kay mom at dad. Ang pinagataka ko pa. Nagbow yung dalawa kay mom at dad.

Napatingin naman silang lahat sa akin. Bakas sa mukha ko ang pagtataka. Magtatanong pa sana ako kung bakit nagbow ng ganon yung dalawang tao ng biglang magsalita si mom.

"Akira. Pasok ka na sa kotse. Susunod na lang kami ng dad mo."

Sinunod ko naman si mom. Dahil bihira lang niya ako tawagin sa buo kong first name. At pag tinawag niya ako sa ganon ay paniguradong seryoso siya. Wag ka ng mag-try na suwayin siya kung ayaw mong pulutin ka sa damuhan sa sun.

Pagkapasok ko ng kotse ay umupo agad ako sa backseat. Pinagmasdan ko sila mom at dad habang nakikipag-usap dong sa lalaki at babae.

Pagod na ako dahil sa zombie run plus marami pa akong katanongan sa utak ko. Equals black out. Bukas ko na lang sila tatanungin kung anong nangyayari.

zzZZ

______________________________

"No. Not my daughter. Ayoko siyang mapahamak. She's too young for this."

Nagising ako dahil parang may nagtatalo.

"Hon,Narinig mo ba yung sinabi nila? The Dark monarchy is looking for her. I can't afford na makuha siya nila."

Teka. Si dad yun ah. At dahil nacucurious na ako kung anong pinaguusapan nila. Unti-unti kong minulat ang aking mga mata.

"Mom. Dad? Ano pong nangyayari?" tanong ko. Ngayon ko lang napansin na nandito na pala kami sa bahay particularly sa kwarto ko.

Pareho naman silang napatingin sa akin.

"Nothing dear. Go back to sleep. It's already late." sabi ni mommy at umupo sa tabi ko. Si daddy naman ay nasa may bintana parang may tinitignan.

Bigla ko namang naalala yung nakita ko kanina.

"Mom. I saw something weird kanina. Sa may shadows po. Parang may nakita akong two pairs of red eyes." Pagsusumbong ko kay mom.

Bigla silang nagkatinginan ni dad. Am I just hallucinating or not? Parang naging purple ang mata ni mom. Gumuhit sa mukha nila ang takot. Takot? Bakit naman sila matatakot?

"A-ah. A-anak matulog ka na." utal-utal na sabi ni mama.

Pinagwalang bahala ko na lang at pinikit ang mga mata ko.

_______________________________________________________

Enrique's POV(Akira's dad)

"No. Not my daughter. Ayoko siyang mapahamak. She's too young for this." pagtutol ng asawa ko.

"Hon, narinig mo ba yung sinabi nila? The Dark Monarchy is looking for her. I can't aford na makuha siya nila" pagsalungat ko. Ang academy ang pinakamainam na na lugar para itago ang anak namin.

"Mom, dad? ano pong pinag-uusapan niyo?"

Sabay kaming napalingon ng magsalita si Kira. Akira Miyuki Takahashi ang totoo niyang pangalan. Pero mas gusto naming tawagin siyang Kira.

"Nothing dear. It's already late."

Umupo ang asawa ko sa tabi ni Kira. Habang ako ay dumiretso sa may bintana.

'They're here' I thought. Mas lalo akong kinabahan ng magkuwento ang anak namin. My wife's eyes suddenly changed into purple. Ibig sabihin, may nararamdaman siyang malakas na pwersa sa paligid.

I think its final. We'll be sending our daughter to EMPIRE ACADEMY. Where you can find the extraordinaries.