HAYAT

Hayatlar

Zaman gider ama akıl da kalanlar ne zaman gider bilmiyorum. Bu soruyu kendime sordum neden hayat bu kadar zor ve acımasız? Ve anladım ki hayat zor değilmiş, insanlar hayatı zorlaştırıyorlarmış. İnsanların hayatımızda nasıl büyük bir rol oynadığını görmeniz gerekir hadi başlayalım ve anlatalım....
İlk insan doğar ve annesi babası dedesi gibi yeni yüzleri tanımaya başlar. Bu bebeğin zor günleridir.
Bebek artık ilk adımlarını atar ve duygularını belli eder. Daha yeni kişiler teyze,hala,dayı,amca gibi.
Baktım ki 6 yaşına gelmiş ve okul zamanı yaklaşmış. Ana okulu ve arkadaşlıklar bu zaman da arkadaşlık nedir nasıl kurulur ,sorduğunda bilmese bile bu kavram artık çocuğun bilinç altına yerleşmiştir.
Ve ilkokul daha yeni daha çok arkadaşlar. Ana okulundan sonra utangaçlık artık yerini isteğe özgüven bırakmıştı.
Eee artık ortaokul vakti belki hoşlandığı biri vardır belki de. Kanka dönemi başladı artık. Kankalarına bir bağlanırsınki onların seni asla bırakmayacağını, sana yalan söylemeyeceklerini düşünürsün ama bir bakmıssın ki ortaokul son senin etrafında kimse kalmamış. Aslında sen kötü bir şey yapmadın ,arkadaşlarını düşünmekten başka. Ama dedim ya sorun insanlarda. Bak daha dün yanında olanlara bak. Şimdi nerdesinizz.
Lise ye gelmişiz yeni hayatın başlangıcı sanki yani hayatın diğer yüzü gibi. Burası meslek hayatının geleceğinin başlangıç çizgisi. Bu sıralar hoşlandığın biri var. Ve oda senden hoşlanıyor
Lise bitti üniversite artık . Artık bir mesleğe çok az kaldı .
Bir baktımki 4 sene geçmis. Bir meslek alınca eline rahatlarsın. Artık evlenme çağı gelmiştir. Eşin olur artık, sen onu o seni sever. Birde çocuğunuz olmuş. Artık hayatımızda eşin ve sen varsın.
Yaş olmuş 70. 2 kızın var ve ikisinde evlenmiş hatta torunların bile var. Eşinden yanında fakat bir gün geliyor ve ölüm seni eşinden çocuklarından ayırıyo r. V sen artık öldün.
Sana hayat zor demiştim
İnsanların katkısını fark etmemek elde değil...

....Arkadaşlar diğer bölümleri gelicek....