Uwięzione myśli

1

On odszedł. Nie wróci już.
Rana zadana prosto w serce .
Nowi. Rana powoli się zasklepia.
Kolejne uderzenie. Kolejny zawód .
Zasklepiona rana otwiera się. Świeża krew. Świeże łzy.
Lecznicze łzy uśmierzają ból. Kolejny szew na twojej ranie. Serce zaczyna obumierać. Przestajesz czuć ten ból. Zaczynasz sama sprawiać sobie cierpienie. Twoja ostatnio ostra przyjaciółka.Pomaga Ci się skupić. Nadzieja na lepszą przyszłość. Naiwność. Strach przed kolejnym ciosem.
Zastanawiają się czemu się krzywdzisz. Nikt nie rozumie. Ty nie chcesz wyjawić. Boisz się, że rana znowu się otworzy. Że tym razem nie podniesiesz się.
Wtedy zjawia się on. Boisz się. Nie ryzykujesz. Wiesz, że nie masz na nic szans, lecz nadzieja robi swoje.
Wystarczy jedno spojrzenie, jeden uśmiech - jesteś w niebie. Zazdrosna o każde słówko do innej dziewczyny.
Jednak uczucia swe trzymasz głęboko. Wie o nich tylko ty i pamiętnik. A może by tak...? Nie, to głupie. Przerwy spędzane na marzeniach. Bezsenne noce. Czekasz. Nic się nie zmieni. Taki jest twój los.Czy zechcesz naprawić me serce? Czy tchniesz w nie uczucia? Nie skrzywdzisz? Nie zawiedziesz? Nie zostawisz dla innej? Lecz to nieważne.Gdy jesteś blisko, pytania stają się bez sensu .