ΜΕΛΙ

Νταν,ο μπαμπάς γύρισε!

Μισώ κάθε φορά που τον βλέπω να έρχεται με ενά μπουκάλι ποτό στο χέρι.Τότε είναι που αρχίζει να μας χτυπάει υπό την επιρροή του αλκόολ.Εμείς φωνάζουμε,αλλά μάτια,καθως δεν υπάρχει ψυχή σε ακτίνα χιλιομέτρου.Αυτο συμβαίνει κάθε μέρα.Δεν αντέχω άλλο.Το μόνο μου καταφύγιο,πέρα από τον αδερφό μου είναι,είναι η βιβλιοθήκη του σπιτιού μου.Από αυτήν την βιβλιοθήκη εχουν περάσει κάθε λογής βιβλίων.Κάποια όμως χάθηκαν ύστερα από την μετακόμιση του προηγούμενου χρόνου.Κάποια άλλα τα έκαιγε όταν εκνευριζόταν.Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια φορά που πήγε να κάψει το αγαπημένο μου βιβλίο.Βέβαια δεν τα κατάφερε.Μακάρι να τα είχε καταφέρει.Απόψε ο Νταν και εγώ θα φύγουμε.Απόψε τα μεσάνυχτα.