Ika-siyam na Kabanata

25 3 0
                                    


Grabe parang bagay lang ang kinaladkad nya, tapos hindi pa sya nakuntento at nag sasalita pa din sya hanggang ngayon and worst hindi ko sya maintindihan.

"What the hell are you talking about? Kanina ka pa bulong ng bulong. Ang sakit na ng paa ko." I blurted out.

"What the hell are you doing here?" Fuck. Hell? Kung tadyakan ko kaya to para malaman nya ang ginawa nya.

"Obviously, you grabbed my hand. Obvious naman di'ba?" I tsk-ed at him.

"So? Harang harang ka kasi." He said coldly.

"Kasalanan ko pa, kung hindi ka ba naman syunge sana tinignan mo kung sino yung hinawakan mo di'ba?" Bwisit na lalaking to. Ano ba to, hindi na talaga matatapos ang away namin. Excited pa naman ako kanina na makita sya pero ngayon hindi na binabawi ko na ang sinabi ko.

"Of course it's your---!" Someone cut her word.

"Nathalia! Let's go?" Sabi ni Nic sabay bukas ng pinto ng kotse nya sa harap.

"Sure Nic." I smiled. Kung nakakamatay ang tingin baka kami ang unang napatay ng tingin nito ni Kevin.

"He's jelous." He said while laughing. Clown ba ko para pagtawanan nya?

"Why? Ano ang nakakatuwa Mr. Rodriguez?" Kung nakakapatay talaga ang tingin sya na ang una kong napatay sa tingin.

"Nothing. You're beautiful today." He winked at me.

"Letche. Wag mo ko maasar asar ha." Bakit ba ko pumayag na sumama sa kanya.

"I like you when you're looking like that Thalia." Again he winked at me. Di ko na lang sya pinansin at nagsalpak na nga ko ng earphone sa tenga ko.

*=*=

"Sir Nic ano pa po ang gagawin? Kaya mo na pala to eh, nahingi ka pa ng tulong sakin?" I said tapos inangat-angat ko yung mga papel na nasa gilid.

"Wag mo na kong tawaging sir just call me Nic. Okay! Eto gawin mo, wag ka dyan maglaro ng kung anu-ano." He said in authority voice.

"Okay." I said calmly. Nakakapagod din. Anong oras na hindi pa kami tapos. "Nic kelan mo ba to kailangan hindi ba pwedeng mamaya na to?" I asked him.

"I need this later." Sabi nya habang binabasa pa ang ibang paper na nasa table nya. Nakngtupa! 1 am na hindi pa kami tapos pero buti at nakalahati na namin to.

"Okay. May bonus dapat ako dito ha." I teased him.

"Sure no problem" He smiled at me. "Oo nga pala, bakit dito mo gusto mag trabaho kesa sa company nyo?"

"Wala lang. Gusto ko lang mag trabaho sa ibang company. Malay ko bang inyo tong company na to tsaka natulong din naman ako sa company namin eh." Sabi ko sa kanya habang tinutuloy ko pa rin ang ginagawa kong pagbabasa.

"Nice answer." Pagkatapos nun nag-usap na lang kami ni Nic ng kung anu-ano tungkol sa buhay buhay namin.

"Syanga pala Thalia sya ba yung lalaking pinag-uusapan nyo ni Lensha?" Sabi nya. Out of the blue naman ang tanong nitong lalaki na to.

"Yup. Chismoso ka din ha. Akalain mo ang isang Nicholas Rodriguez chismoso din pala." I said while laughing.

"Nope. Di ko lang sinasadya na marinig kayong dalawa ni Lensha na pinag-uusapan nyo sya." Sa wakas at natapos na din kami.

Habang nag-aayos na kami ni Nic bigla na lang bumukas ang pinto ng office nya. "Good morning po Sir and Mam. Akala ko po kasi walang tao, pasensya na po kayo." Si Ate Mina talaga ang kulit sabi ko sa kanya wag na nya kong tatawaging Mam eh.

"Ate Mina wag mo na kong tawaging Mam hindi mo naman ako boss. Thalia na lang po tsaka pauwi na din po ako." Sabi ko sa kanya pero parang nagulahan ata sya kaya in-explain ko ulit.

"Kasi ate etong boss mo kung kelan deadline dun nya lang ginagawa. Ang masama ako ang ginulo nya at nagpatulong po sya. Sige po uuwi na po ako." Sabi ko sabay talikod sa kanila pero hindi pa ko nakaka tatlong hakbang nagsalita na si Nic.

"Thalia sabay na tayo umuwi and wag ka ng pumasok mamaya. Ate don't call me Sir Nic. Nic na lang po parang nakakatanda masyado para sakin eh." Sabay akbay nya sakin at lingon kay Ate Mina. Si Ate Mina kasi ang nag aasikaso sa office ni Nic and sya na din ang secretary ni Nic.

"Ate bagay kami di'ba?" He said. Minsan talaga out of the blue mga pinagsasabi nitong si Nic.

"Opo sir--- ay Nic." He smiled at her.

"Sige Ate una na po kami ni Thalia." Sa wakas makakahiga na din ako sa kama ko. I'm sleepy and take note 6 am na ngayon.

"Let's eat. My treat." Sabi nya sabay tigil sa isang fast food chain.

"Sure. Hindi ako tatanggi dahil gutom na talaga ako. Ihanda mo na, marami akong o-orderin gutom talaga ko eh." Sabi ko sa kanya sabay baba sa kotse nya. "Ano pang hinihintay mo? Tara na."

"Iba ka talaga sa mga babaeng nakilala ko. Gusto kita kasi pinapakita mo sakin na ganyan ka. I mean you're not like them na kahit gutom hindi sila nakain ng marami. I'm not comparing you to them but---" I cut her word.

"Okay hindi mo na kailangan i-elaborate. Not comparing pa ba yun? Ganon na din naman yun eh." Sabi ko sa kanya sabay turo ng mga in-order ko.

"I'm sorry. I know na ayaw mo i-compare sa iba." Sino ba naman ang gustong i-compare ka di'ba? Di naman panglalait ang sinasabi nya tsaka bakit naman ako magagalit.

"Sorry? It's okay tara na nga kumain na tayo para tayong zombie nito. 24 hrs na tayong gising eh." I laughed at him.

Habang nakain kami hindi ako mapakali kasi habang nakain ako sya walang ginawa kung hindi ang titigan ako. "What?" I asked him.

"Nothing. I'm just enjoying the view." He winked at me.

"Letche. Kumain ka na lang." Nakakailang ba naman. Sino ba naman ang hindi maiilang pag ka tinititigan kumain.

Pagkatapos namin kumain inihatid na nya ko sa bahay. Niyayakag ko syang pumasok sa bahay namin pero hindi na sya pumayag kasi mamaya nga pala may aasikasuhin ulit sya.

"By the way thanks sa paghatid. Take care." I said and smiled at him.

"Sure. Goodnight." He winked at me.




When the RAIN pours downTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon