Someone's POV
"Mam nakahanda na po ang lahat" imporma ng isa sa mga tauhan ko.
"Okay then ano pang ginagawa nyo?do your job" utos ko sa kanila.
This is the right time for my plan.Sa wakas matutupad na din ang matagal kong inaasam.Tingnan lang natin kung makakatakas pa kayo ngayon.
"Are you sure about this?" Tanong nitong katabi ko.
"Ofcourse I have waited long enough for this."
Tumango lang ito sa sinabi ko.Walang makakapigil sakin at sisiguraduhin kong ito na huling gabi nila.
Vian's POV
I'm on my way home.Napasarap kase ang pagtuturo ko kaya hindi ko namalayang gabi na pala.I bet kanina pa naghihintay si ate.Uuwi siya ngayon sa Manila kaya kailangan kong magdali.I checked my phone ay hindi pala phone ni ate.Naiwan ko kase yung sakin sa bahay.
Andami niyang miscalls and text.I was about to open the messages nang biglang may tumawag.Siguro si ate to kaya sinagot ko agad.
"Hel- " ako.
"Vian stay where you are don't go home yet" bungad niya.Why is she like this.Parang natataranta siya na hindi ko maintindihan.
"But why? " I asked.
"Just do what I say please and- Dad!" She exclaimed tapos maybe nabitawan niya yung phone.Ano bang nangyayari ?Then after awhile I heard gunshots.
"Ate what is happening there? Ate- another gunshot and this time naputol na ang linya.
I remained optimistic.Siguro wala lang iyon.Ayokong umiyak wala lang yun.Pero makulit ang mga luha ko dahil sunod sunod ang pag agos nito.
[Insert Nelly's Song- Just a Dream]
I kept on praying na sana okay lang sila.Na sana walang nangyaring masama sa kanila.Binilisan ko ang pagpapatakbo ko hindi alintana ang mga sasakyang nakakasabay ko.Importante makarating ako agad sa bahay.
Nanlumo ako sa naabutan ko.What is this?Yung bahay nilalamon na ng apoy.Bumaba ako agad at tumakbo papasok baka sakaling maligtas ko pa sila dad.Pero napatigil ako nang may makita akong mga armadong lalaki na papunta sa direksyon ko.
Hindi ko alam ang gagawin ko.Patuloy lang ako sa pag iyak habang tumatakbo pabalik sa sasakyan.Nanginginig ang mga kamay ko habang binubuksan ko ang pinto nito.What will I'm gonna do now?Ni hindi ko nga alam kung makakaya ko pang magmaneho.Sobrang nanghihina ako sa mga nasaksihan ko.
Pero nanaig pa din ang kagustuhan kong makaligtas.Kailangan kong makaalis dito bago pa ako mahalata ng mga lalaking yun.Kahit hilam ng luha ang mukha I still manage to drive fast.
Kailangan kong din iligtas ang sarili ko.Ayaw ko sanang maniwala na patay na sila dad pero malabo naman yun.Sa lakas ng apoy ng sunog imposibleng makalabas pa sila.Tapos yung mga armadong nakita ko ang nagpapatunay na malamang wala na talaga sila.
Pano na ako ngayon.Saan ako pupunta?Naguguluhan ako basta ang sigurado ko kung kinaya nilang patayin sila dad malamang papatayin din nila ako pag nakita nila ako.
Patuloy lang ang pag agos ng luha ko at hindi ko naaninag na may sasakyan pala akong makakasalubong basta ang huli kong narinig ay ang malakas na busina kasabay nun ang pagsalpok ng sasakyan ko sa sasakyan na yun tapos tuluyan na akong nawalan ng malay.
