Revival

89 10 5
                                    

Ben Selena.Selena Marie Gomez.Hep alay konusu olan,okulun eziği ve sürekli insanlar tarafından kullanılan Gomez.

Şuan 23 yaşında genç bir kızım.Şuana kadar hafızama kazınan güzel bir anım yok sayılır.Kötü bir çocukluk geçirdim.Ben 5 yaşındayken annem ve babam ayrıldı.Annemle kalıyordum.Babamsa şehir dışında yaşamını sürdürüyordu.6 yaşında anasınıfına başladım.O zamanlardan insanların benden nefret edeceği belliydi.Beni okula annem bırakıyordu.Diğer çocukların bazılarını babaları okula bırakıyordu.Kıskanıyordum,kıskanıyordum çünkü benim babam yanımda değildi.Babasız büyümüştüm.

6 yaşındayken bile düzgün bir arkadaşlık ilişkim yoktu.Yaşıtlarım neşeyle kendi aralarında oyun oynarken bir kenarda resim çiziyordum.Annem,ben ve babam.Üçümüz yanya ve bende ortalarındayım.El ele tutuşuyoruz.Yüzlerimizdeyse gülümseme var.Ben hep bunu çizerdim.Öğretmen bundan rahatsız olurdu.Herkes oyun oynarken ben hergün bu resmi çiziyordum.Anneme bu durumu bildirirdi.Ama annem hiç birşey yapamazdı.Hadi ama yapacak ne vardı ki zaten.Bazen oyunlarına katılmam için yanıma gelirlerdi.Konuşmazdım,kafamı iki yana sallar ve çizimime geri dönerdim.

1. sınıfa geçtim.Bu sefer dışlanmaya başlamıştım.Herkes annemin ve babamın ayrı olduğunu biliyordu.Dersleri anlamakta zorluk çekiyordum.Sayılar beni yiyecekmiş gibi tahtada bana bakıyorlardı.Bunu söylediğimde sınıf bana gülmüştü.Komik değildi.Bu benim için ürkütücüydü.Fakat kimse anlamıyordu.Tenefüslerde tek başıma sıramda oturudum.İnsanlar aptal olduğumu düşünürlerdi.Bana aptalmışım gibi bakarlardı.Hepsinin babası yanındaydı.Evde sessizce ağlardım.Annem durumuma çok üzülürdü.

Ortaokula geçtiğim zamanları hatırlamak istemiyorum.Hayatımın en berbat dönemiydi sanırım.Tek bir arkadaşım yoktu.Yüzüm sivilce doluydu.Kendimi çirkin hissediyordum.Beni ezip dururlardı.Yüzümle dalga geçerlerdi.Derslerim kötüydü.
Çok net hatırlıyorum.Okulun lavobosuna gitmiştim.Saçlarım fazla dağınıktı.Aynanım karşısında saçımı açtım ve düzelttim.Sonra toplamak için saçlarımı bir araya getirdim.Tam o sırada ordaki kızlardan biri "Hey,Selena.Yarın annemle babamın evlilik yıldönümü.Ve babmla anneme harika bir pasta hazırlayacağız.Bu eğlenceyi bilemezsin.Çünkü babanın umrunda bile değilsin."dedi.Ve o cümlesini bitirir bitirmez hayatımın ilk tokatını ona attım.Kız yere düşmüştü.Saçıma hızlıca tokayı geçirip bu iğrenç ortamdan çıkıyordum ki kızın arkadaşlarından biri beni itti ve kapının kenarına kafamı çarpıp düştüm.Hemen kalkıp koşarak sınıfa gittim.Kızın arkamdan "umarım geberirsin"dediğini hatırlıyorum.Tokat attığım kız beni şikayet etmişti.Ve ondan özür dilemek zorundaydım.Bunu yaptım,zorla özür diledim.Eve geldiğimde odamdaki boy aynasını kırdım.Parçalara ayrıldı.Kendimi aynada görmek istemiyordum.Güçsüz yansımamı sevmiyordum.

Liseye geçmiştim.Bir çocuktan hoşlanmıştım.

Justin Bieber.

O çok sevimliydi.Fakat o beni sevmiyordu hatta beni eziyordu.Fakat kalp kimi isterse onu sever.Onu sevmekten vazgeçmedim.
Derslerim hâlâ kötüydü.
Müzik dışında..
Sesim çok güzeldi.Ses eğitimi almayı çok istiyordum.Maddi durumumuz buna uyuyordu.Henüz fırsat olmamıştı.Kendi kendime şarkı söyler dans ederdim.Hatta bazen şarkı yazdığım bile oluyordu.Müzik beni mutlu ediyordu.
Lisedekilerde beni sevmiyordu ama daha az takmaya çalışıyordum.

Üstelik Demetria Lovato adında bir arkadaşım olmuştu.Ama kendisine Demi denilmesini istiyormuş.O yüzden ona böyle sesleniyordum.

O harika bir arkadaştı.Onunda çok zor bir hayatı vardı.Benim gibi ezik yerine konuluyordu.Biz ikimiz çok iyi arkadaştık.Onunda benden başka arkadaşı yoktu.Bileğindeki kesik izleri beni dehşete düşürmüştü.O çok güçlü birisiydi.Ama onunda bir kalbi vardı.Demi'nin sesi de çok güzeldi.Bir sürü ortak yönümüz vardı.Hafif kiloluydu ama kilo vermeye başlamıştı.Onu seviyordum hemde çok.

Justin'in sevgilisi vardı.Lisenin son senesinde ondan ayrılmıştı.İnanılır gibi değil ama bana çıkma teklifi etmişti.Üstelik bana ezik damgası vuranlardan biri de oydu.Kabul ettim.Ama bu işte birşey olduğunu düşünmüştüm.Yüzümde artık sivilve yoktu.Kremler kullanıyordum.Cildim pürüssüzdü ve ergenlikten sonra güzelleşmiştim.Kendimi güzel hissetmek güzel bir duyguydu.Belki de güzelliğim yüzündendir diye düşündüm ama...Dillere destan güzelliğim yoktu.Belkide kendimi kandırıyordum.Çirkindim.Bilmiyorum.

Justin'le aramız çok iyiydi.Beni sevdiğini düşünüyordum.O,ses eğitimi almıştı ve sesi kusursuzdu.Üniversite tercihlerimiz aynı planlamıştık.Onu annemle tanıştırdığımda annem onu sevmişti.Sonra benim odama çıkmıştık.Benim de müzikle uğraştığımı biliyordu.Justin'le beraber ilk defa şarkı söylemiştik.O harikaydı.Ona bağlanmıştım.

Mezuniyet balosuna 1 hafta kalmıştı.Demi tek başına gidiyordu.Bense galiba Justin'le gidecektim.Ama teklif etmemişti.Son beş gün kala Justin konuşmamız gerektiğini söyledi.Okul çıkışı bir parka gittik.Boş bir banka oturduk.Konuşmaya başladı.

"Selena.Bunu demek zor.Bak...Seni seviyorum.Seni gerçekten seviyorum.Ama bu bir oyundu"

Kaşlarımı çatıp ona baktım.Konuşmaya devam etti.

"Seni kullandım.Onunla ayrıldığımızda onu kıskandırmak istedim.Beni kıskanmasını ve geri dönmesini istedim.Etrafımda peşimden koşan bir sürü kız vardı.Onları kullanabilirdim.Ama onların hepsi sürtük ve egoları tavan yapmış insanlar.Ama sen çok masumdun.Evet sana ezik dedim ve hep kötü davrandım.Fakat dediğim gibi amacım kıskandırmaktı.Senden nefret ediyordum.Zavallı gibi duruyordun.Ama seni tanıdıkça senden hoşlandım.O bana geri dönmek istedi ama ben istemedim.Çünkü ben artık seni seviyordum.Üzgünüm.Çok üzgünüm.Bunu sana anlatmak zorundaydım.Özür dilerim."

Ağlamaya başlamıştım.Bunun bir oyun olduğunu tahmin etmiştim zaten.Ama onun ağzından duymak iğrenç bir duyguydu.Beni kullanmıştı.Ve şuan beni sevdiğini söylüyordu.Hayır,ona güvenemezdim.Ben hep zavallıydım ve zavallı olacaktım.

Justin bana bakmaya devam ederken ben ağlıyordum.Zavallılığıma ağlıyordum."Sorun değil" deyip hızla ordan uzaklaşmıştım.

Baloya katılmak istemedim ama Demi beni zorladı.Ve ikimiz birlikte gittik.Justin baloda değildi.İçim acımıştı.Ama neye veya neden acıdığına dair bir fikrim yok.

Şuan üniversiteye gidiyorum.Demi ve ben aynı yeri kazandım.Müzik bölümünü okuyoruz.Yurtta kalıyorum.Demi'yle aynı odadayız.2 sene sonra mezun oluyoruz.

Ve Justin'le konuşuyorken aynı üniversiteye gitmeyi düşünüyorduk.Ve belirlemiştik.Şuan onunla da aynı sınıtayız.Justin'le sadece geçen sene konuştuk.O da dersle ilgili bir diyalogtu.Engel olmaya çalışsamda onu hâlâ çok seviyorum.

Ama artık hiçbir şeye üzülmeyeceğim.Üniversite çok güzel.Ve hayır,burda dışlanmıyorum.

Küçüktüm.Herkes tarafından kullanıldım.Ama büyüdüm.Ve kırıldım.Ve şimdi bu benim yeniden doğuşum,ve yaralarımla yaşıyorum.

REVIVALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin