The Evasive Past (Revising)

Chapter 40: Comeback

Josh's POV

Napansin ko si Shaz na pumasok habang kumakain kami ni Ariane.

Napasarap yung kwentuhan namin ni Arya e. Lalo na nung sinabi niya sa akin na minahal ako ni Vaness. Na nahulog na rin si Vaness sa akin.

Aaminin ko, gusto kong isigaw sa buong mundo ng pagkalakas-lakas na 'Yes!! Nagawa rin akong mahalin ni Vaness. Nahulog rin ang loob niya sa akin!'. Ako na yata ang pinakamasayang lalake sa mundo. Ngunit hindi.....

Inuna niya yung kapakanan ni Gwen. Mas pinili niyang siya na lang ang masaktan kesa makasakit siya.

But why? What had she done?

She keeps on hurting herself for not admitting that she loves me.

Damn.

Nung nakita ko siya, tinanong ko agad kung saan siya nanggaling. Pero may binili lang daw. Ano naman ang bibilhin niya? All I know is kumpleto naman yung groceries nila. My instincts are saying that she's lying. So, I asked Ariane.

Sinabi niya sa akin na baka alibi lang ni Shaz yun.

Naniwala naman ako. Dahil siya lang naman ang nakakakilala kay Shaz ng lubusan.

Minutes later, Ariane got a call from John Lloyd. She excused herself and went to her room.

Napabuntong-hininga ako.

Sinamantala ko na ang pagkakataon na wala si Ariane. Lumapit ako kay Vaness. Nakahiga lang siya sa sofa habang nanonood ng palabas. She seems tired.

I occupied the chair next to her.

"V-vaness." I uttered sheepishly.

"Ha?" She sounded tired and lazy.

"Pwede ka bang istorbohin?" I smiled widely. Ayaw kong masira yung mood niya.

She responded with a nod.

I don't know what to say. Parang biglang naglaho yung boses ko. Ayaw nitong lumabas mula sa bibig ko. Do I need to do this? I want her but.... UGH!

"A-ahh about sa confession ko sa'yo? Gusto ko sanang kalimutan mo na yun." diretsahan kong sabi habang nakapikit. Hindi naman niya makikita ang ekspresyon ng mukha ko kasi nakatuon lang ang mata niya sa pinanonood niya. Gusto kong bawiin ang mga sinabi ko. Gusto kong bugbugin ang sarili ko. Why? Why did you said that, Josh?! You just lost your chance. Tch

Ginulo ko ang buhok ko hanggang sa magsalita siya.

"Oo. Nakalimutan ko na yun. Wag kang mag-alala, Josh. Madali akong makalimot." I froze. Parang ayaw mag sink-in sa utak ko ang mga sinabi niya. Ayaw kong maniwala. Hindi ko matatanggap na kalimutan niya lang ako ng basta-basta. Tch siguro uuwi na muna ako. Magpapahangin at pipiliting maging masaya kahit nadudurog na ang puso kong sawi.

"Good thing kung ganun. I should be going." I said tersely with full of bitterness in my eyes. I can't believe this. She's so cold. Hindi ata totoo ang mga sinabi ni Arya sa akin. Hindi niya ako mahal. Tama. One-sided love lang ito. Ako lang ang masasaktan.

I stood up and walked outside the door with no hesitations.

I can't hate her because I love her. I'll just let this pass.