Ecem evine döndü.Fakat ona ne şüphe ki sinirliydi.
Kendi kendine:
-Elbet,size bir gün oyun oynayacağım dedi.
Böyle zamanlar geçti,yıllar birbirini kovaladı.Fakat Ecem hiç bir şey yapamadı.
3 yıl sonra;
En sonunda Seda'da hapisten çıktı.
Çok sinirliydi ve Ecem'in niye yaptığını bilmiyordu ama öğrenmek istiyordu.
Ozan onu görmeye geldi ikiside barışmışlardı.Mutluydular.
Son seneleriydi.Lise 4 tüler.
Artık üniversite sınavlarına hazırlanıyorlardı.
Bir cumartesi sabahı Ecem erkenden arkadaşlarını topladı.
Seda'ya oyun oynayıp,işini bitircekti.Ecem kendi kendine:
-"Sen annemi öldürdün, sana bedelini ödeticeğim" dedi.
Arkadaşlarını topladı ve güzel bir plan geldi aklına.
Arkadaşları Berna,Tuğçe,Mustafa,ve Mert'idi.
Hepsini topladı ve Ecem bir konuşma sundu:
-"Bakın !arkadaşlar ben onu oyalıyacağım.
Konuşmak için,Çay bahçesine çağıracağım.
Sonra onu evime götüreceğim.
Sonra zili siz basıcaksınız elinizdeki olan o oyuncak silahlarla gözünü korkutucağız.
Sonrada onu bağlayıp,göstereceğiz gününü dedi.
Berna Ecem'e bakarak:
-Neden yapıyoruz ki bunları?
-Öf Berna orası seni ilgilendirmez.
Yapıcaksan yap yapmıcaksan da defol! diye bağırdı.
Böylece Berna Ecem'den soğuyarak,ordan uzaklaştı.
Diğer arkadaşları soru sormadı.
Ecem hemen telefonunu alıp,Seda'yı aradı.
Seda'da evdeydi.Fakat Ecem telefonda ağlayarak,o kadar inandırıcı konuşuyorduki,sanki başına bir şey gelmişte yardım istiyormuş gibiydi.
Onu çay bahçesine çağırıp,yardım etmesini istiyor gibi davranıyor veya ona yardımcı olmasını istiyormuş gibi yapıyordu.
Seda'dan bahsedelim.
Seda gitmekte kararlı mıydı?
Biraz gitmek istiyordu ama hangi sonuçla karşılaşacağını bilmiyordu.
Ya gerçekten yardım istiyorsa?
Yardım istersede zaten ilk soracağım şu beni niye hapise yolladı?
diye kafasında bir sürü soru biriktirdi.
Hemen Ecem'in söylediği çay bahçesine gitti.
Gittiğinde Ecem ordaydı.
Ecem ona bakarak;
-Hoşgeldin canım dedi.Ağlıyordu ve hapşıruyordu.
Seda öksürek:
-İyi misin beni niye çağırdın? dedi.
Ecem ona gülümsedi ve:
-Bana gitsek olur mu üşüyorum.
Senle upuzun konu konuşacağızda herşeyle ilgili dedi.
Seda bunu kabul etti.
Kolkola girip,Ecem'in evinin yolunu tuttular.
Ecem'in evine vardıklarında ev sessizdi.
İçeri girdikleri gibi kapı çaldı.
Ecem gülerek,kapıyı açtı.
Ve karşısında Tuğçe'yi Mustafa ve Mert'i gördü.
Mustafa Ecem'e seslenerek:
-Ben silahları aldım dedi.
Tuğçe elinde bıçak getirmişti.
Mert'in elindede bomba vardı.
Hepsi gerçek gibi duruyordu.
Hemen yürüdüler Seda'nın yanına..
Ecem gülüyordu ve Mustafa'nın elindeki silahı aldı ve
"Şimdi hoşçakal tatlım" dedi.
Seda ne yapacağını bilemedi.Ağzı açık kalmıştı ve ayağa kalktı,şaşkındı.
Ecem silahı sımsıkı tuttu.
Seda'yı Tuğçe tuttu.Boğazına bıçak dayadı.
Mert ordan sinsice gülüyordu.
Tam o sırada bir !!!GÜM GÜMM!!!
sesi duyuldu.
Seda yeri yıkıldı düşerken kafasını masaya çarptı.
Ecem bağırıyordu:
-Mustafa, Mustafa sen hani oyucak silah getircektin,bu gerçek silah kızı vurdum diye bağırıyordu.
Mert Mustafa'nın omzuna dokundu ve:
-Bana bak lan salak! Naptın sen nerden buldun bu silahı?
Mustafa sinirlenerek:
-Evimizde duvarda asılıydı ve babam öldükten sonra annem onu duvara asmış.Ondan bize yadigar.
Mert'de:
-Ulan ağzına s**** oyunu b** ettin diyordu.
Ecem yere çömelmiş bağırıyordu ağlıyordu.
Tuğçe ambulansı aradı.
Şimdide suçlu gerekiyordu.Kendisini tehlikeye atamazdı.
Aklına biri geldi.
En sonunda hastahaneye yetiştirdiler.
O silahı sakladılar temizlediler.
Hiç birşey olmamış gibi devam edicektiler.
Ecem'in içi titriyordu.
Hele öğrenilse neler olurdu düşünmek bile istemiyordu.
Ambulans geldi ve Seda'yı hastahaneye kaldırmışlardı.
Hastahaneye onlarda geçti fakat polis onların yanına yaklaştı ve onlarla konuşmaya başladı:
- Nasıl oldu bu olay?
Bunun hakkında bilginiz var mı dedi?
Mustafa konuşacağı sırada Ecem konuşmayı kesti ve şunları söyledi:
-Sayın Memur Bey:
- Biz hep beraber arkadaşlarla takılıyorduk.
Sonra Ecem bendeydi sonra bu arkadaşlarım geldi.
Sonra tekrar kapı çaldı gelen Ozan'dı.
Ozan sinirli bir şekilde geldi ve Seda ile konuşmak istiyorum dedi.
Seda bağırdı istemedi Ozan bizi odadan çıkardı.
Sonra bir bağırmalar koptu.
Birden güm! diye bir ses duyuldu.
Hemen içeri girdik ve o sırada Ozan çıktı.
Biz hepimiz korkuyorduk..
diye anlattı.
Polislerden biri Kemal Bey:
-Geriye kalan arkadaşlar yani Tuğçe,Mustafa ve Mert sizde Ecem'in dediklerini katılıyor musunuz ? dedi.
Onlarda hep bir ağızdan "Hıhıhı " dediler.
Polis ordan uzaklaştı.Şimdide Ozan'ın evine gittiler.
Polis giderken Mert konuşmasını sürdürdü.
Sessizce arkadaşlarına Yaaa !!Seda uyanıp,herşeyi anlatırsa napıcağız dedi?
Hepsi korkuyordu dua ediyorlardı^^
Ecem kısık sesle :
-Hep senin yüzünden oldu neden getirdin lan sen gerçek silah ??
Ben oyuncak getirin dedim hepsi senin yüzünden! dedi.
Mustafa'da:
Yook öyle !! Sen planı kurdun seninde benim kadar suçun var dedi.
Hem nerden bileyim ben onun gerçek olduğunu gerçek olsa annem niye assın ki duvara o silahı ?
Ecem ordan:
-Maal lan bu !
Tuğçe'de:
-Kesinlikle.
Mert ordan gülerek:
-Daha yeni mi anladınız mal olduğunu dedi.
Şimdide polislere dönelim.
Polisler Ozan'ın evine girdi.
Olayı baştan sona anlattılar.
Ozan inkar ediyordu.
Artık bu Ecem'in ne yapmaya çalıştığını anlamıyordu ne istiyordu ondan?
herşeye itiraz etti.
Kemal Bey polislerin amiriydi.
Hemen Ozan'ı karakola götürdüler.
Ozan karakolda bağırıyordu:
-Sen görüceksin Ecem !
Yaptığın aptalca şeyleri kanıtlayacağım dedi.
Ozan'ı sorguya çektiler ve o hep inkar etti.
Ecem'i suçluyordu.
Bu olay Ecem'in evinde olduğundan dolayı polisler oraya gidip,delil(kanıt) aramışlardı fakat hiç birşey bulamamışlardı.
Polisler Ozan'ıda Ecem'ide tutuklayamadılar ve;
En sonunda hepsi hastahaneye gittiler.
Şimdide gereken Seda'nın durumunu öğrenmekti iyileşti mi?
bilmiyordular.
Hastahaneye vardıklarında
Ozan Ecem'in kulağına fısıldayarak:
-Dua etki Seda'ya birşey olmasın.Yoksa sana bu dünyayı dar ederim!
dedi...
Bütün herkes bekliyordu.
Sonunda doktor geldi.
