"Taste my Bubble, Feel my Love" ရဲ႕ အဆက္ေနာ္ ^^
LuLu ဆံုးသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ SeHun လဲ ကေလးတစ္ဖက္ အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႔အဆင္မေျပခဲ့ပါဘူး။
Soo ေလး ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ appa omma တို႔နဲ႔အပ္ထားလို႔အဆင္ေျပေပမယ့္။ ခုေတာ့ နွစ္ေယာက္ထဲဆိုေတာ့အရမ္းပင္ပန္းရတယ္။ Soo ေလး ေက်ာင္းစတက္တဲ့ခ်ိန္ကစၿပီး SeHun appa နဲ႔ omma က နိုင္ငံျခားထြက္သြားခဲ့တယ္။ သူတို႔လည္းအသက္ႀကီးၿပီဆိုေတာ့ နားခ်င္ၿပီေလ။ အဲ့လိုနဲ႔ပဲ SeHun Soo ေလးကို အလုပ္တစ္ဖက္ အိမ္မႈကိစၥတစ္ဖက္နဲ႔ ခက္ခက္ခဲခဲျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ခဲ့ရတာေပါ့။ ကံမေကာင္းခ်င္ေတာ့ Soo ေလးမွာလဲ LuLu လိုပဲေမြးရာပါနွလံုးေရာဂါရွိတယ္ေလ။ SeHun လဲ LuLu တစ္ေယာက္လံုးကိုဆံုးရႈံးခဲ့ရေတာ့ Soo ကိုလဲ LuLu လိုထပ္မျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့ အၿမဲအရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ေနရတာေပါ့။ ဒါကို Soo ေလးလဲနားလည္ပါတယ္။ LuLu အရိုးျပာထားတဲ့ေနရာက္ိုသြားတိုင္း Soo အရမ္း ဝမ္းနည္းၿပီး LuLu အေပၚအျပစ္လုပ္ထားသလိုခံစားရတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္လဲ Soo ေလး SeHun စကားဆို အၿမဲနားေထာင္ၿပီး လိမ္လိမ္မာမာေနခဲ့တယ္။
-------------------------------------
Soo ေလး ဒီနွစ္အထက္တန္းပထမနွစ္ကိုတက္ရေတာ့မယ္ေလ။ အမွန္တကယ္ေတာ့ အထက္တန္းတတိယနွစ္ကိုတက္ရမွာပါ။ Soo ေလးကေနမေကာင္းျဖစ္ေနေတာ့ အလယ္တန္းၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းနားလိုက္ရတယ္ေလ။
ဒီေန႔ကေတာ့ LuLu ရဲ႕ နွစ္ပတလည္ေန႔ကိုေရာက္လာျပန္ၿပီေပါ့။
SeHun နဲ႔ Soo တို႔ အနက္ေရာင္ ဝတ္စံုကိုဝတ္ဆင္ထားပါတယ္။
Soo က SeHun ကို neck tie စည္းေပးေနတာေပါ့။
Soo : appa ကလဲေနာ္ သမီးေတာင္ဒီအ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီ ခုထိ neck tie မစည္းတတ္ေသးဘူး။
SeHun : ေအာ္ Soo ေလးရယ္ သမီးငယ္ငယ္က သမီးကို appa ပဲထိန္းလာရတာေလ။ ဒီလိုဟာေတြလုပ္ဖို႔အခ်ိန္မရဘူးကြယ့္။
Soo : ဟုတ္ပါၿပီ။ ကဲ ၿပီးၿပီ။ ၾကည့္ရေအာင္ Wuri appa ဘယ္ေလာက္ခန္႔လဲလို႔။
SeHun : အမယ္ appa က ေခ်ာၿပီးသားပါေနာ္။
Soo : ဟုတ္ပါၿပီရွင္။ ဒါနဲ႔ appa omma အတြက္ဝယ္စရာရွိေသးတာမေမ့နဲ႔ေနာ္။ omma က အရမ္းႀကိဳက္တာ။
SeHun : appa မေမ့ပါဘူး Soo ေလးရယ္။ နွစ္တိုင္းလဲမေမ့ခဲ့ပါဘူး။ "Bubble Tea" ေလ။
Soo : အင္း appa. Garja.
ဒီလိုနဲ႔ Soo တို႔ LuLu ဆီလဲေရာက္ေရာ...
SeHun : Yeobo. Hun Wasawyo. Soo ေလးဒီနွစ္ဆို အထက္တန္းတက္ရေတာ့မယ္သိလား။ ဒီၾကားထဲေက်ာင္းနားထားတယ္ဆိုတာမနွစ္တုန္းကေျပာျပထားတယ္ေလ မွတ္မိတယ္မလား။ Hun ေလ သမီးေလးကိုေစာက္ေရွာက္ရင္း လိမ္လိမ္မာမာေနတယ္ သိလား။ ၿပီးေတာ့ေလ...
(Soo SeHun ပခံုးေပၚသို႔ လက္တင္လိုက္ၿပီး)
Soo : appa. Ginchana??? မငိုပါနဲ႔ appa ရယ္။ appa omma ကိုလာေတြ႕တိုင္းအရမ္းငိုတာပဲ။ Soo ကိုက်ေတာ့ မငိုနဲ႔လို႔ေျပာၿပီးေတာ့။
SeHun : (မ်က္ရည္မ်ားသုတ္လိုက္ၿပီး) mian Soo-ah. appa မငိုေတာ့ပါဘူးေနာ္။ ကဲ ျပန္ရေအာင္။ omma ကို နႈတ္ဆက္လိုက္ပါအံုး။
Soo : omma. Soo ပါ။ omma နဲ႔မေတြ႕ရေပမယ့္။ omma အရိပ္ေအာက္မွာႀကီးျပင္းခြင့္မရေပမယ့္ omma ကို Soo အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ေနာ္။ ၿပီးေတာ့ omma က Soo ေၾကာင့္...
SeHun : Soo-ah အဲ့လိုမေျပာရဘူးေလ။ ဘာလို႔ Soo ေၾကာင့္ျဖစ္ရမွာပဲ။ ဒါက omma ကိုယ္တိုင္ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တာပဲ။ Soo အဲ့လိုေျပာရင္ omma စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမွာေပါ့။
Soo : Araso appa. omma Soo ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္။ ေနာက္ မၾကာမၾကာလာေတြ႕ပါမယ္။
-------------------------------------
ဒီေန႔ Soo ေက်ာင္းစတက္ရတဲ့ေန႔ေပါ့။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေက်ာင္းကပြဲက်င္းပတဲ့ေန႔လည္းျဖစ္ေနတယ္ေလ။ SeHun ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးနဲ႔စကားေျပာေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ Soo ဆီျပန္လာေတာ့
SeHun : Soo-ah ဒီေန႔ေက်ာင္းမွာကပြဲရွိတယ္တဲ့။ တကယ္လို႔ Soo မၾကည့္ခ်င္ရင္ မနက္ျဖန္မွလာလို႔ရတယ္တဲ့။ လူမ်ားရင္ Soo ေလး စိတ္ရႈပ္တယ္မလား။
Soo : appa ရယ္ Soo ကို ေရာဂါသည္တစ္ေယာက္လိုမဆက္ဆံပါနဲ႔ေနာ္။ ၿပီးေတာ့ Soo ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ ဒီလိုပြဲမ်ိဳး Soo တစ္ခါမွၾကည့္ဖူးတာမဟုတ္ဘူး။
SeHun : ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ။ သမီးေလးသေဘာပါ။ ဟုတ္ၿပီလား။ အမေလး တူစရာရွားလို႔ ဇြတ္လုပ္တာပဲလာတူရလားဟင္။ အေမတူသမီးေလး။
Soo : ဟြန္႔ omma နဲ႔တူလို႔ေခ်ာတာေပါ့။
SeHun : အမ္ appa ကေရာ။
Soo : appa က ရုပ္ဆိုးႀကီး။ (လွ်ာေလးထုတ္ကာေျပာင္ၿပီး ေျပးဖို႔လွည့္လိုက္ရာ)
"ဖုန္း!!"
Soo လူတစ္ေယာက္နွင့္ဝင္တိုက္မိ၍လဲသြားသည္။
Soo ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့...
Soo's pov : Wow~ ေခ်ာလိုက္တာ။ အသားညိဳေပမယ့္ဆြဲေဆာင္မႈရွိသားပဲ။ ေယာက္်ားပီသတဲ့မ်က္နွာနဲ႔။ အို.. ေျပာရက္စရာမရွိေအာင္ၿပီးျပည့္စံုေနတဲ့သူပဲ။ ရင္ဘတ္မွာထိုးထားတဲ့ နာမည္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့..
"Kai" (Soo နႈတ္မွအသံတိုးတိုးေလးထြက္သြားသည္။)
Kai : Ginchanayo????
SeHun : (ေျပးလာၿပီး) Soo-ah. Ginchana??? အဲဒါေၾကာင့္ appa ကမေျပးပါနဲ႔လို႔ေျပာသားပဲ။
Soo : appa!!! (အားရပါးရေအာ္ထည့္လိုက္တယ္။)
SeHun : Aigoo Kamjagiya. မေအာ္နဲ႔ေလ။ Soo ေလး ေအာ္လို႔မရဘူးေလ။
Soo : appa ရယ္ သမီးကေလးမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ Kai လဲရွိေနတာကို appa ကအဲ့လိုႀကီးလုပ္ေတာ့သမီးရွက္တာေပါ့။ (ေျပာရင္း Kai ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့...) ဟင္ ခုနကပဲဒီမွာရွိေနတာကို ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ။ ျမန္တာ။
SeHun : ဟဲ့ ဟဲ့ ဘာေတြေတြးေနတာတုန္း appa ေျပာတာေတာင္မၾကားေတာ့ဘူး။ လာ လာ စကားမ်ားမေနနဲ႔ေတာ့ ပြဲစေတာ့မွာ။ သြားမယ္။
