Part 1: Memories

40 2 0
                                    

Hi. I hope maenjoy niyo. Sorry if may mga typo error or wrong grammar, phone lang kasi gamit ko. It was based on true experience :)

--
"Please stay? I can't live without you baby please?" Sinabi ko while hugging him. We are in front of his ship and a lot of people looking at us. Shit I hate this.



"You know I can't, I have to go" he said ng walang emotion sa kanyang mukha. Suddenly, napaluha nalang ako sa nangyari.



"I have to go, I'll be back. I promise" he said. I don't wanna look at him. Bakit lagi nalang nila ako iniiwan? Why!


He remove my hands sa pagkayakap sa kanya at sumakay na ng barko.



Iniwan niya ako ng luhaan at nagiisa. Why did you do this to me?



*Kriiingggg*


Ohh shit. Nightmare again. Bakit laging ganito. It makes my life miserable. That fucking man. He will pay.


Tumayo na ako sa kama ko at naligo na. Ayokong nagsasayang ng oras sa mga walang kwentang bagay.




Pagbaba ko sa hagdan, I saw my mom the most beautiful woman I have ever seen. she always put a smile on her face whenever nakikita niya ako. Such a lovely mother.



"My young lady, pinagluto na kita ng breakfast mo." She said while smiling na prang walang problema.



"Mom, buti kayo po nagluto? Where's butler gray?" I said while eating the breakfast that she made.



"May binili lang siya saglit anak. Oras na pasok kana sa school. Aalis na din ako punta ng office." She said. Siya nalang kasi nagaasikaso ng company namin. Kami lang naman ang pinakamayaman na tao dito sa earth. At ako ang nagiisang tagapag mana. It was good right?



Tumango lang ako sakanya at umalis. Pagbukas ko sa pinto bigla niya akong niyakap.



"Huwag kana malungkot baby girl, ibalik mo yung joy at happiness sa puso mo." Bulong niya. Tumango nalang ako at bumitaw na siya sa pagkayakap.


Pumunta na ako kung saan nakapark ang mga kotse ko. As usual Koenigsegg Agera R ang gamit ko. One of my babies.


"Hatid na kita baby?" Bulong niya sakin. Napakasaya ko nung araw na yun. Hatid sundo niya ako. Napaka perfect ng relasyon namin.


"Sure baby" sabi ko sabay yakap sa kanya.



"I love you so much baby." Sabi niya ng may mga ngiti sa kanyang mata.


"I love you mo---"


*KNOCK KNOCK!!*


"Master? Malelate na po kayo sa klase niyo." Sabi ni butler gray. Muntikan naman akong mauntog sa gulat.



Oo nga pala first day pala ngayon. Late na ako sa Volturi University.


Tumango nalang ako kay butler gray at pinaharurot ko na Koenigsegg ko. Damn I'm so fucking late.



Pagkarating ko sa Volturi University tumambad sakin ang mga estudyante na nakatingin sa akin.


Na amaze ata sila sa kagandahan ko. Aa agad kong pinark ang kotse ko at pumasok na.


Nakatingin parin sila sakin. Urghh ayoko pa naman yung tinitignan. This is shit.


Pinagpatuloy ko lang ang paglalakad ko. Naka black jacket, black skinny jeans and airmax shoes. I have a nicecurly hair with ombre blue.



Yun siguro dahilan kaya nakatingin sila sakin. But hell, ayoko ng ganyan. Dukutin ko mata nila e. Sa paglalakad ko I just rolled my eyes hanggang makarating na ako sa room.




"You're too early for your next subject Ms. Villafuerte. Come in and introduce yourself." She said while raising her one eyebrow. You bitch.



Tumango nalang ako para iwas gulo. Nagpromise kasi ako kay mommy na magtitino na ako e.


"I'm Alexandra Marie Villafuerte." Tipid kong sinabi at umupo na sa likuran.


Nasa tabi ko ang bintana at tinitignan ang mga ulap. Nakakatamad pakinggan yung prof namin.



"Ganda ng ulap baby, kasing ganda mo." He said while hugging me. That back hug makes me feel so comfortable.



"So kikiligin na ako baby? Joke. I love you." Sabi ko ng nakangiti abot tenga.


"I love you--"

*Ehem! Ehem!*


"Ms. Villafuerte! Firstday of school natutulog ka!" She said na galit na galit.


I just look at her with no emotion then the bell rings!



Save by the bell ako. Thank God.



Dali dali kunang iniwan ang prof at kaklase ko para dumaretso sa canteen. Ghhaad, I'm starving na.


Pagpasok ko sa canteen wala masyado tao which is good. Ayoko kasi ng maingay.


Nagorder ako ng pizza at lasagna at umupo sa table. I'm wondering why they are looking me again. Parang may ginawa akong kasalanan.


I just rolled my eyes and continue eating.


"Masarap ba baby? Luto ko yan" sabi niya habang sinusubuan niya ako.


"Oo baby sobrang sarap naman." Sabi ko kasi honestly ang sarap talaga. Lasagna and pizza is my favorite!


"Pagluto--"


*PACK!*


What the fucking shit motherfucker is that! Parang nagflashback lang yung about sa ex ko meron na akong apple pie sa buhok ko!


"Who the fuck did this?" I said calmly with no emotion.


"Ako bakit?" I voice of a bitch. I look at her with a devilish eyes.


Sinakal ko siya with my one hand at tinaas sa ere. Namamalipit naman sa sakit tog babae to. Wala kang binatbat miss. No one ever messed with Alex.


"I'm gonna kill you." Bulong ko sakanya at bigla ko siyang tinapon palabas ng canteen.

Nagulat ang mga estudyante at nagsi alisan nalamang.


"Don't you underestimate me bitch." I said calmly then walk away.



--

Whoooooo! I hope naenjoy niyo yung chapter 1 on. Please vote/comment po :) Thank you po!

Until When?(On Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon