Mutluluk

Hadi Gel Artık Mutluluk

"Yine aylardan ekim,yine günlerden yalnızlık.Hep bir yanımız eksik kalıyor.İçimiz dolu oraya da atamayız artık.Yine sonbahar soğuk ve yağmurlu.Peki üşürken kim sarılarak ısıtacak bu sonbahar.Yine her sonbahar olduğu gibi oturup bekliyecekmiyiz yazı, mutluluğu.HADİ NERDEYSEN ÇIK GEL N'OLUR."Artık gücü kalmamıştı Ecem'in.Kardeşi hasta olmuştu,Babalarının yurt dışına girmesi gerekiyordu.İkizi İsviçre'deydi 11 senedir okul için.Ecem'den nefret ediyordu üvey annesi,bütün ev işlerini Ecem'e yaptırıyordu.Babası ise Ecemi ve Kardeşi Kerem'i ve küçük kardeşleri Derin'i çok seviyordu ve tabi ölen karısını ama çare başka çare yoktu.Çünkü Derin doğduğunda anneleri ölmüştü,Derin'e annesinin Elif olduğunu söylemişti.Elif'te üvey anneleri ydi.Hepsi sustu söylemedi Derin'e onu üzmek istemediler.Ecem ve Kerem ikizler.Ecem ve Kerem 17 yaşında Lise 3'en geçtiler.Derin ise 12 yaşında 6. sınıfa gidiyor.Elif 28 yaşında.Babalarının adı Deniz.Deniz bey 30 yaşında bir holding sahibi. Selin Elif'in kardeşi 17 yaşında.Derin annesinin Elif olduğunu sanıyordu bugüne kadar.Bugün Derin sabah okula gidiyordu,odasındaydı.Salondan ses geliyordu,merdivenleri indi.Babası ve Elif tartışıyordu.Konuşmaları duymak için biraz yaklaştı. Babası"Kızım annesinin öldüğünü bilmeme"O anda Elif sözünü kesti "Bilirse bilsin bana ne" dedi.O arada sesleri duyan Selin koşup geldi"Abla n'olur sus Derin duyucak." dedi.Ama Derin çoktan herşeyi duymuştu,Bayıldı.Onun bayıldığını görünce hemen yanına koştular.Selin Ecem'i çağardı.Ecemle Selin çok sıkı dostlardı.Ecem hemen koşup geldi.Ambulansı aradılar.