ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ

BIRAKMAM 3

BELKİ BİR GÜN.

SERAPIN AĞZINDAN:

Bense hala olayın şokundaydım.......Ne yapıcağımı burdan nasıl gidiceğimi ve en önemlisi Mustafanın yüzüne nasıl bakıcağımı düşünüyorum. Sanırım artık gitmeliyim, nede olsa Aysel anne benim yüzümden öldü. Ben buraya gelmeseydim bunların hiçbiri olmiyacaktı. Zaten babası Hamdi amca yoktu birde annesiz kaldı.

Dışarıdaki ses ile irkildim. Hemwn pencerenin kenaına gidip aşağıya baktım. Bir sürü polis ve jandarma vardı. Vatan hainlerinin yarısı yerde ölü kalanları ise arabalara bindiriliyolardı . Artık sanırım etraf sakinlemişti. Benim de gitme zamanım gelmiş. Önceden buraya geldiğimde dönüş biletimi almıştım ve otobüsün kalkmasına sadece bir buçuk saat vardı. Fakat burdan garaj tam 1 saat vw benim hemen hazırlanıp çıkmam gerekiyor. Üstüm zaten gitinilikti. Sadece Mustafayla vedalaşmam lazımdı ama ben ne yapacağımı bilmiyorum . Çantamı alıp odadan çıktım. Ortalık hemen eski haline gelmiş kat kapıları açılmıştı. Daha öncede gördüğüm hemşire yanımdan geçiyordu hemen kolundan tutum :

- Bakarmısınız bir kalem ve kağıt varmı acaba
Hemşire kafasını olumlu anlamda sallayıp hemen kağıt ve kalemi verdi bende teşekkür edip odaya geri girdim. Kağıdı elime aldım ve birşeyler yazıp Mustafanın yanındaki komidinin üzerine bıraktım.( not multide var) Tam çıkacaktım ki.............

Mustafa gitme diye sayıklamaya başladı. Hemen kapının kolundan elimi çekip yenına doğru yaklaştım . Bu seferde gitme sana muhyacım diye şarkı söylemeye başladı onun bu hali ne kadar saf doğal ve.... işte öyleydi siz anlayın yaaa... Bu beni güldürdü , uykusunda şarkı söylemesi cidden garipti. Telefonumun çaldığını bir süre farketmedim ama son defa çalarken Mustafaya bakmayı bırakıp çantama yöneldim çantamdan telefonu çıkardım annem aramıştı. Saate baktığım da 15 dk vardı hemen son bir kez Mustafanın alnını öpüp çıkdım odadan belkide sondu........

MUSTAFANIN AĞINDAN

Uandığımda serap yoktu ve etrafıma baktığımda da bir not gördüm. Üzerinde bir şeyler yazıyordu . Okuyunca çok telaşlandım. Üzerinde nereye gittiği de yazıyordu o yüzden hemen odadan çıkıp hastahanenin çıkışına doğru yöneldim. Çıkış kapısından çıktığımda komutan kolumdan tuttu bende ona olan herşeyi anlatttım acelem olduğu için asker arabasının anahtarını verdi bende bu tekliffi reddetmeyerek kabul ettim ve yola çıktım.........

Tekrar serap☺☺☺☺☺

Otobüse tam zamanında yetiştim. Hemen binip koltuk numaramı buldum ve yerime geçip oturdum. Yola çıkmıştık ama ben dönüşü olmayan bir yola çıkmıştım. Yolda giderken telefonumun şarzına baktım hala vardı kulaklığımı takıp radyoyu açtım bu kanalda da gitme şarkısı çalıyordu onu dinlerken aklıma mustafa geldi uykusunda ne de güzel söylüyordu sanırım bu onu son görüşümdü çünkü bir daha onu yüzüne bakamazdım çünkü annesini öldürmüş sayılırdım. Yola devam ederken aniden fren yaptık bende ani frenle kafamı ön koltuğa vurdum . Otobüsün kapıları açıldı ve içeriye Mustafa girdi daha sonra bana yaklaştı ve bana ona bıraktığım notttumda yazdığım şeyi söyledi:::::

Hani belki bir gün elektrik fatirasına bakıp oha deriz dedin ya ben o günü yaşamak istiyorum seni hiç bırakmiyacağımı söylesem benimle evlenirmisin ????

SON AMA DEVAMI BİRKAÇ GÜNE GELİRRR 3 VOTE 3 YORUMMMM