Geçmişe Karşı (Tamamlandı✔)

Bölüm-31

Irmak'ın ağzından:
Sabah kalktığımda hafif bir yorgunluk hissettim. Sonra dün gece geldi aklıma şimdi yüzüm kızarmıştır. Aras'ın suratına nasıl bakıcam ben diye düşünürken Aras kıpırdanıp birden elini belime attı. Kalbim hızla atmaya başladı.

"Seni bu kadar heyecanlandıran şey ne acaba?" saolasın çok yardımcı oldun ya.

"Ne heyecanı"

"Hani kalbin hızla atıyo ya o"

"..."

"Tamam ben duş alıcam sonra kahvaltıya ineriz"

"Tamam" yatakta doğrulup aynada yüzüme baktım. Kıpkırmızı olmuştum.

Aras'ın duştan çıkmasını beklemek çok sıkıcıydı. Yataktan kalktıp dolabın karşısına geçtim tam bu sırada içeriden gelen bağrışma sesleriyle dikkatimi oraya verdim.

"Anlamıyosun Emir anlamıyosun"

"Hayatım naptım ben şimdi ya anlamıyorum ki ağlama Başak nolur ya"

"..."

"Aşkım benim ama neden böyle yapıyosun ya ağlama bitanem"

Sesler kesilmişti. Emir büyük ihtimalle Başak'ı odaya götürmüştü. Tekrar dolabın karşısına geçmek için arkamı döndüğümde Aras'ı belinde havluyla görmeyi beklemiyordum.

"Ah çıktın mı ben de bir duş alsam iyi olucak"

"Hop küçük hanım ne bu kaçar gibi" bunu söylerken pis pis sırıtıyordu.

"Duş almam gerek"

"Alırsın sonra gelsene şöyle"

"Aras bırak ya"

"Tamam tamam" kahkahalarla gülmeye başlamıştı.

Ben de sinirle eşyalarımı alıp banyoya girdim ve kapıyı kilitledim. Kilit sesini duyunca gülüşü daha da arttı. Ne vardı sanki Allah Allah.

Aras'ın ağzından:
Utanınca çok tatlı oluyordu. Hele ki kızdığındaki o yüz ifadesi gülmemek için zor duruyorum. Aslında bu kadar utanmasına gerek yok ama Irmak bu.

Dün gece o benim olmuştu. Yani sonrası berbattı ama... Yatağa uzanıp düşünürken o da banyodan çıktı.

"İnelim mi"

"Olur."

Emir'in ağzından:
Başak'ı anlayamıyordum. 10 dakika mutluysa 15 dakika sinirli ve üzgün oluyo. Birden kızıp esip gürlüyo sonra ağlamaya başlıyo. Hamilelik nasıl bişeyse 10 dakikada bir duygu değişimi yaşıyo.

Kahvaltıyı hazırlayıp Arasları beklemeye başladık. Çok geçmeden odadan çıkıp masaya geldiler. Kimseden ses çıkmıyordu. Aras'ın ayağına vurup bana bakmasını sağladım. Ne oldu der gibi baktım. Sonra dedi. Başımı sallamakla yetindim. Yemekten sonra Irmak ve Başak masayı toplarken biz de Aras'la bahçeye çıktık.

"Noldu abi size"

"Bilmiyorum da bana bozuldu galiba"

"Neden ki?"

"Ya dün anladın işte şey oldu neyse ben de sabah biraz sıkıştırınca kızıp banyoya girdi bi de kapıyı kilitledi. Baya güldüm ondan oldu galiba."

"Aferin abi. Kız zaten utanıyodur şimdi sen de böyle yapınca mal mısın lan"

"Napayım düşünemedim işte"

"Olan olmuş git gönlünü al şimdi"

"Ya hep birlikte ev bakmaya gidicektik ya hazırlansınlar çıkalım hem unutmuş olur az da olsa"

"Abi ben Başak'la konuşurum tek gidin"

"Olmaz abi o kadar heves yaptı kızlar birlikte gidicez diye"

"O zaman eve beraber bakın içini döşerken geliriz"

"Tamamdır abi de ben Irmak'ı evden nasıl çıkarıcam."

"Söylicen işte"

"Sence gelmek ister mi? Irmak'tan bahsediyoruz."

"Yani haklısın da abi ne bileyim lan ben karın o senin bilmen lazım"

"Çok yardımcı oldun kardeşim"

"Ne demek her zaman"

"Ya dalga geçiyo bi de "

"Hadi beni bırakta al karını ev bakmaya gidin"

İçeriye girip Irmak'ın yanına gittim. Odayı topluyordu. Biraz onu izledikten sonra yatağın üstüne oturdum. Bana baktı yanıma oturması için işaret ettim. Yavaşca geldi. Yanıma oturdu. Ne oldu der gibi baktı.

"Özür dilerim"

"Ne için"

"Sabah için ben seni üzmek istemedim"

"Üzmedin zaten ben sadece biraz utandım sanırım" başını göğsüme yasladım.

"Utangaç karım benim"

"Aras ya"

"Tamam tamam hadi kalk üstünü değiştir bu sefer evimize bakmaya gidelim."

Ne olduğunu anlamadan birden sarıldı. Saçlarından öptüm. Elimle saçlarını ittirdim. Dudağına ufak bi öpücük kondurup geri çekildim.

"Seni seviyorum meleğim"