Twins {5sos Fanfictie} √

H.20

P.O.V. Sabine
Esmee en ik lopen richting de vakantie villa, nadat we piraatje hebben gespeeld. Jup, gestoorde mensen bestaan ook nog. "Eigenlijk best raar..." Zeg ik ineens, we gaan in het zand zitten. Kijkend op het water. "Wat?" Vraagt Esmee. "Nou, we waren eerst echt grote fans en we droomde ervan om zussen te zijn van de boys. En nu is het gewoon waar, we zijn tweelingzussen van Calum en Michael." Bij het uitspreken van Michael gaan er duizenden gedachtes door mijn hoofd, nu ik aan Michael denk moet ik ook aan Ash denken. Ik wordt waker geschud uit mijn gedachtes door Esmee. "HEY!" Roept ze. Ik kijk haar aan. "Hehe, eindelijk contact. Wat is er toch met je?" Ik kan het niet meer aan, ik barst in tranen uit. "Michael... Ashton... Ik ben nutteloos!" Snik in stotterend. Esmee trekt me in een knuffel en maakt me weer kalm.

"Rustig maar, vertel wat er is gebeurd." Zegt ze. Ik adem diep in en begin. "Michael had mijn telefoon afgepakt en gechat naar een vreemd nummer." Ik laat haar het gesprek lezen. "Wat blijkt, het was Ashton naar wie hij aan het appen was... Ik vond het zo zielig en ben naar de brug gegaan, ik wou daar alles uitleggen. Maar ik kwam er achter dat ik iets voor hem voel dus ik zei dat alles waar was, alleen dat Michael het had getypt. Net toen Ash vroeg of ik zijn meisje wou zijn kwam Mikey er aan. Hij zei dat nee en begon ineen over een brocode te praten. Ik werd gek en rende weg... Ik kwam bij een winkel en w-wou een m-mesje kopen, de verkoper hield me tegen..." Zeg ik, dat lucht op. 'Sukkel, wat doe je nou?! Je moest het voor je houden, bij jezelf. Nu miet je je straffen. Geloof me, dat lucht op!' Shit, de stem is terug. Ik trek aan mijn haar, Esmee pakt mijn handen vast zodat ik niet aan mijn haar kan trekken. "Dapper, dat je dit verteld... Ga met ze praten en leg je gevoelens uit." Zegt ze. Ik knik en we lopen naar de villa.

"PIZZA!" "HAWAÏ!" "NEE, PEPERONI!" "DOE MIJ MAAR TONIJN!" Er wordt van alles door elkaar geschreeuwd. 'Jij gaat niet met Ash en Mikey praten, jij gaat snijden. Maak maar mooie tekeningen ofzo.' Stomme stem, waarom heb je altijd gelijk? Ik loop naar de badkamer en pak een scheermes. Ja, deze dingen moet je opruimen met mij in de buurt. Ik stroop mijn mouw op en kijk naar de littekens en zet mijn mesje op mijn arm. Ik druk het mesje hard op mijn arm en haal uit. Bloed druppels stromen over mijn arm. 'Goedzo, lucht op he?' Ik slik en leg het mesje weg. Gebons op de badkamer deur. "Welke pizza wil jij?" Vraagt Ashton, Ashton... "Euhm, Hawaï." Ik hoor iets van oke en het is weer stil. Stilte, wat heerlijk!

Ik loop de woonkamer in en zie iedereen zitten. "Kom zitten." Ik kijk verbaasd en plof naast Calum neer. "Zoals sommige mensen wel weten zijn er wat probleempjes, de brocode enzo." Gaat Calum verder. Ik slik. "We verbreken de brocode, maar! Niemand breekt mijn zusje, want diegene breek ik." Ik glimlach en kijk iedereen aan. "Sorry mijn gevoelens zijn overhoop... Ik heb tijd nodig." Zeg ik. Iedereen knikt. "Sorry van mij.. Vrienden?" Vraagt Mikey. Ik knik, "vrienden." Ik kijk Ashton aan. Hij knikt, "sorry." Eind goed al goed? 'Geloof daar nou niet in, domme koe. Acteer die lach maar weer, zoals altijd.' Kut stem....