Heyecandan ölmeden şu dersler bitsede kaç aydır beklediğim sevgilimi görebilsem. Sevgilim diyorum ama sevgim var mı bilinmez çünkü bu aralar o kadar karışığım ki kendim de bile değilim. Ve beklenen zil çalar kalbim şimdiden yerinden çıkacak gibi atıyor hasiktir bu ne şimdi ben bu çocuktan sadece hoşlanıyorum hadi özge kendine gel sen bu değilsin o sadece biri. Adımlarımı okulun çıkışına doğru gittikçe kalp atışlarımda hızlanmaya başladı. Biraz köşede aylarca konuştuğum kişi beni bekliyor ben napacam ne diyeceğem sevdiğimden bile emin değilken yine kendimi bir boka atmıştım bu kesindi.
Özge:Merhaba.
Özgür:Sanada merhaba. Bekletmeseydin iyi olurdu
Ve hafiften güldü güldüğünde farkettimde dudaklarının hemen yanında ki çizgiler harekete geçip onu daha çok bir sempatik yaptı. Yol boyu yürüdük bir kelime etmeden artık cidden sıkılmaya başlamıştım
Özge: Konuşmaya niyetin yok sanırım?
Özgür: Biraz oturalım mı?
Deyip bankı işaret etmesi bir oldu.Orda kaç saat oldu bilmiyorum bir ara göz gözegeldik küçücük gözleri vardı kipriklerinin arasında kayboluyordu. Bir süre sonra tekrar yürümeye başladık sevgiliydik ama sevgiliye dahil hiç bir hareket olmamıştı el elle tutuşma sarılma aslında biraz iyi olmuştu nasıl olsa sevgi yoktu. Günler geçti her gece konuşurduk telefonda bile konuşurken gayet iyiydik ama hiçbirşey hissetmiyorum sadece kelebekler arada uçuşa geçiyor du.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Duygusuzluğa İtilen Kadın
RandomLanet olsun biri şu alarmı kapatsın yine mi sabah? Yine mi uyandım? Uyanmam için sebep yokken neden uyanıyorum ki? Herneyse biran olsun yataktan kalkıp okula gitmem lazım bundan 9 ay öncesine kadar her sabah gülerek uyanırdım heyecanla telefonu elim...
