Yeter dikkatimi dagıtıyorsun bırak şu kalemi kafamı çevirip ona bakarak sen kendi isine baksana dedim sinirli bi sekilde gözumdeki bütün etkileyiciligini yitirmisti sanki daha sonra devam ettim kalemle oynamaya nihayet zil calmisti herzaman ki gibi ben elisa sima yaprak kösemize geçip sohbet etmeye başladık sürekli yeni gelen cocuk ve onu yakisikliligi bahsediliyordu bu sayede adını ögrenmistim yagızmıs kısık sesle yagiz hee dedim hic yorum yapmadım herneyse kızları dürtüp yeter be habire ondan mı bahsetcez yuruyun kantine gidelim gittik ve ne göreyim yagız ve neredeyse etrafinda 15 kız soru yagmuruna tutmuslardı yagızda oflaya puflaya cevap veriyordu belli cok sıkılmıstı bi an atıldım cekili be diyip yürü yagiz dedim ne oldugunu anlamamisti tabi bende bi baktı ve kalkip yanima geldi ve onu bahceye cikardim ohh be Sağol beni kurtardigin icin dedi bende cevap vermedim arkami dönüp tam gidiyordum ki hey nereye dedi Allahım kalbim o an nerde atıyor belli degildi ne oldu dedim ee sohbet etseydik biraz dedi kalsın istemez diyerek sınıfa gectim oda arkamdan geldi izin isteyerek yanıma oturdu.
