(İzel'in Ağzından)
15 Eylül Pazartesi...
Okulun ilk günü olduğu için yoğun bir trafik vardı. Okula geldiğimde müdür konuşmasına başlamıştı bile. Olduğum yerde durup etrafa baktım. Kendini beğenmiş 12. sınıflar , egoist 11'ler, büyüdüklerini sanan 10'lar, meraklı ve korku dolu gözlerle bakınan 9.sınıflar...
Rastgele bir sıraya geçtim ve müdürü dinlemeye başladım. Uzun bir konuşmanın ardından nihayet okulun içine girebilmiştik. 9.sınıf koridoru kıyamet kopar gibiydi. Herkes bir koşuşturmaca içinde sınıfını arıyodu. Sonunda bende sınıfımı bulmuştum. Herkes hemen hemen isimlerini biliyordu ama pek samimiyet yoktu aralarında. Bu sınıfa nasıl alışacağım diye düşünürken tek başına oturan sarışın bir kız olduğunu gördüm. Yanına gittim ve;
- Merhaba, ben İzel.
- Bende Gizem.
Diyerek gülümsedi. Konuşmaya devam ettim.
- Sanırım bu sınıfa alışmak biraz zor olucak.
- Evet , bencede.
İlk arkadaşlığımız böyle başlıyordu. Gizemle beraber sınıfa göz gezdirmeye başladık. Ordan oraya uçuşan kağıtlar, birilerine atılan silgi parçaları ve tabiki egosundan gözükmeyen çocuklar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEİST'İN DUASI
Teen Fiction" Ateistim bunu kimseye kanıtlamak zorunda değilim Allah biliyor ya o bana yeter " demesiyle başladı herşey.
