RUHUMUN SOKAKLARINDAN

SENSİZ BEN

Vazgeçmiyor bu kalp senden,
Unutmuyor,
O kadar yaşanılanı
Şimdi soğuk ama aramız
Olsun
Bilir misin?
Seninle soğuk olmak bile
Isıtıyor içimi.
Yokluğunu yaşıyor gibiyim
Hayır, nasıl olsun?
O kadar güzel ânı
Sen olmadığın zamanda düşünürüm
Tutuşturur, götürür beni.

Ne ara bu kadar sevdim seni?
Düşünmeden kırmalarına rağmen
Nasıl canımdan çok severim?
O belirsiz gülümsemeni...
Gülümsemen demişken
Bu güneşin aramızı soğuttuğu günlerde
Başkasına tebessüm edersin ya,
İçim yanar, sol yanım kavrulur.

Bazen ,
Gidiyorum bir yerlere
Kafamı dağıtmaya
Garson ne istersin diyince
Susmuyor bu gönül :
"Onu istiyorum.
Binlerce kez.
Hiç geri gitmesin ama
Dünyamın rengini istiyorum."

Günler geçiyor,
Sen geçmiyorsun.
Güneş batıyor semada,
Sen batmıyorsun yüreğimde.
Kuşlar göç ediyor mevsimi geldiğinde
Peki ya sen?
Senin mevsimin hiç mi gelmez?
O güzel yüzünü, saçlarını
Ufacıkta mı silmez bir hafıza?
Anlıyorum aslında
Rüzgarlar beni her seferinde
Başka kıyıya vursa da
Bu kalp senden başkasına vurulmazmış
Sensiz ben bir hiçmişim meğer...