(Gizem'in Ağzından )
İzel okula gelmediği için sınıfta yalnız olduğumu hissettim. Herkes kendi halindeydi. Dedikodu yapanlar kızlar, birbirini kovalayanlar, tahtaya yazı yazanlar...
Bende camdan dışarıya bakıyordum. O sıra birinin bana doğru geldigini farkettim. Gelen Rüzgardı.
- Merhaba Gizem , nasılsın ?
- İyiyim Rüzgar sen ?
- İyi olmaya çalışıyorum. İzelden bir haber var mı ?
- Hayır , en son sabah konuştuk.
- Peki teşekkürler.
Dedi ve yanımdan uzaklaştı. Arkasından istemsizce bakakalmıştım. Rüzgar'ın İzel'e olan ilgisi de neydi ? Bunu İzel de anlamış mıydı ? Okulun hemen bitmesini ve İzel'in evine gitmeyi istiyordum.
2 saat sonra...
Sonunda okul bitmişti. Artık İzel'in evine gidebilirdim. Kulaklığı taktım müzik dinleyerek yürümeye başladım. Çalan müzik beni öyle sürüklemiş ki İzellere geldiğimin farkında bile değildim. Kapıyı çaldım, kapıyı açan annesiydi. Seda teyze beni çok özlemiş olmalı ki "Canım Kızım" diyerek kollarının arasına aldı. O sıra İzel geldi. Beni sürükleyerek odasına götürdü.
- Sen yokken yalnız kaldım.
Dedim.
- İyiki geldin.
- Sana anlatmam gerekenler var.
- Anlat tatlım.
- Rüzgar hep seni sordu.
- Neden ki ?
- Bilmiyorum. İzelden haber var mı falan dedi.
- Yarın öğreniriz.
- O zaman geliyorsun yarın ?
- Seni yalnız bırakmayayım.
Dedi ve güldü. Kısa zamanda herşeyim olmuştu. Eve gitmek için yola çıktığımda telefonuma bir mesaj geldi. Mesajı atan Gökhandı.
- EGOİST-
"İntikamım kötü olucak."
İntikamı ne olabilirdi ki ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEİST'İN DUASI
Roman pour Adolescents" Ateistim bunu kimseye kanıtlamak zorunda değilim Allah biliyor ya o bana yeter " demesiyle başladı herşey.
