Jadine and Kathniel Twisted Love Story

Chapter 22- Part 2

Kathryn's POV'

Hinatid na ako ni Daniel pa-uwi. Andaming nangyari ngayon araw kaya di ko namalayan ang oras, nalaman ko nalang nung inaya na niya ako.

Maggagabi na rin nung narating namin ang bahay, 6 na siguro.
Agad namang lumabas si Daniel sa kotse niya at pinagbuksan ako. May pagka-gentleman din pala itong nalalaman.

"Daniel?..." agad na sabi ko paglabas at pumasok siya naman ang pumasok sa loob.

"Hmm?..."

"Salamat"
Ngumiti naman siya bilang response saka pinaandar ang kotse.

Tiningnan ko nalang ang likod ng kotse na ngayon ay umaalis na. Somehow I felt happy with him. Maybe nawala na talaga ang feelings ko kay James. I never thought na ilang weeks lang ang lilipas. Pero ang bilis naman ata.

Pero di ko naman sinasabi na nawala na ng tuluyan dahil lang nagugustuhan ko si Daniel. Para lang close friend ko lang si Daniel para sakin.

*lubdub*lubdub*lubdub*

Ugh! Ano ba to? Since last week pa tong kakaibang feeling na to? May sakit ba ako sa puso? Nevermind.

Makapasok na nga lang.

Pagpihit ko ng pintuan, bigla akong kinabahan dahil hindi nakalock ang pinto at baka pinasok ang bahay dahil wala naman sila mama dito at tanging ako lang nandito. Patay ako kay mama nito kapag may nawalang gamit.

Nung nakapasok na ako, mas lalo akong kinabahan, ang dilim halos wala kang makita kundi dilim.

*blagg*

Napalingon ako kung saang banda nangaling ang ingay na yun. Di ko parin binuksan ang ilaw, baka kasi makita pa ako ng magnanakaw at tutukan ng baril o kutsilyo o kung ano man yan.

Aapak na sana ako ng isang hakbang papunta sa kusina, ng may naramdaman akong galaw galing don kaya halos manginig na ako sa takot...

Hindi ako makagalaw dahil sa takot kaya ang nagawa ko lang ay makiramdam. Napansin kong parang wala na ito kaya lumakad na ulit ako. Sinilip ko muna pero wala na kaya binuksan ko na yung ilaw.
Nanlaki ako sa nakita ko.

'Damn you! Pagbabayaran niyo lahat ng pang-aagaw na ginawa niyo noon. I hate you all, Curse you!'

Hindi ang nakasulat ang ina-alala ko kundi ang sinulat.

Blood..

Pero di ko maintindihan... NIYO? So hindi lang ako ang tinutukoy? Nagsimula na akong mangamba.

Agad kong tinawagan si Nadine. Alam kong di maganda ang nangyari kahapon pero we need to talk.

Pipindutin ko na sana ang call button pero may naka-una.

Nadz Calling...

Inaccept ko agad.

"Hello.." ako ang una nagsalita

"Sorry about yesterday"

"It's okay. I'm not mad at you.. OA lang ako"

"I have something important to tell you" bumalik na naman ang pangamba ko sa sinabi niya

"Ako din"

"Ikaw din?"

"Yeah"

"I'vw got a threat"

"Ako din"

"Anong sabi?" tanong nito

"Pagbabayaran daw natin ang mga pang-aagaw na ginawa natin. Nadine... Wala akong maalalang inagaw natin sa kanya. But wait, sino siya?"

"Di rin namin alam, Kath siguro dapat mag-ingat na tayo ngayon palang"

"Okay"

"Di ba ikaw lang diyan sa bahay mo?"

Ngayon ko lang narealize lahat.... Ako lang pala mag-isa. OMG!
Di ako nakasagot kaya nagsalita ulit siya.

"Don't worry papunta na kami diyan. Diyan nalang kami matutulog para magkakasama tayo lalong lalo na't nanganganib na buhay natin"

"Okay, iintayin ko kayo, Bye"
"Bye"

End call.

Nilock ko lahat ng pinto saka pumunta sa kwarto ko para magbihis.
Pagkatapos kong magbihis, lumabas na ako at naghintay sa sala... Di rin naman nagtagal ay may kumatok kaya bunuksan ko ito.

Pumasok sila Nadine and Yassi but, may kasama silang pamilyar na lalaki.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Oh God.
Nagkatinginan kami.

James...