The girl next door

1

11:30 M.M

Η Lauren κοιμόταν ήσυχα στην κρεβατοκάμαρά της όπως όλοι εκείνη την ώρα.'Ωσπου...δυνατή μουσική και κραυγές εφήβων την ξύπνησαν από το όνειρο που έβλεπε.

"Πρέπει να μου κάνετε πλάκα",σκέφτηκε από μέσα της μουγκρίζοντας και προσπαθώντας να ανοίξει τα καταπράσινα μάτια της.Ήταν σκοτάδι και δεν μπορούσε να διακρίνει τίποτα μέσα στη νύχτα.Ξαφνικά,μετά από λίγα κλάσματα δευτερολέπτων,ένας φωτεινός προβολέας άνοιξε μ'αποτέλεσμα να τυφλώσει το νεαρό κορίτσι.

"Πφφφ", ξεφώνησε πλησιάζοντας το παράθυρό της.Έκανε μερικές μάταιες προσπάθειες να φωνάξει ελπίζοντας πως θα την ακούσουν και θα σταματήσουν.

"Κλείστε τον προβολέα!Έιιιιι εσείς εκεί κάτω!Χαμηλώστε τη μουσική!" αλλά τίποτα.Ουδέν μία απάντηση.Κανείς δεν την άκουγε από ψηλά.Έτσι λοιπόν αποφάσισε να βάλει κάτι πρόχειρο πάνω της και να κάνει μια επίσκεψη στο διπλανό πλούσιο σπίτι που έμοιαζε περισσότερο με βίλλα σαν αυτές που βλέπουμε στο <<Keeping up with the Kardashians>>.Όταν πια είχε βάλει το σκούρο μπορντό τζήν της,ένα μαύρο μπλουζάκι με την αγαπημένη της μπάντα 1975 και τα μαύρα all star της,βγήκε από την πόρτα του σπιτιού της και προχώρησε λίγα βήματα προς την κατεύθυνση που τώρα παιζόταν το <<Do it Again>> της Pia Mia.

"Ομολογώ πως όποιος και να διοργανώνει αυτό το τρελό πάρτυ,έχει τουλάχιστον καλό γούστο στη μουσική",παραδέχτηκε στον εαυτό της.Χωρίς καν να το καταλάβει είχε φτάσει στην εξώπορτα του τεράστιου σπιτιού.Σκέφτηκε να χτυπήσει το κουδούνι αλλά μετά κατάλαβε πως δεν υπήρχε νόημα.Έπειτα πήρε το ρίσκο να σπρώξει την μισάνοιχτη πόρτα...

Επικρατούσε ένας πανικός μόλις μπήκε στην είσοδο.Όπου και να κοίταγες υπήρχαν μεθυσμένοι μαθητές που χόρευαν και έπιναν μπύρες αδιάκοπα.

"Πρέπει να βρω τον ιδιοκτήτη και διοργανωτή του πάρτυ",σκέφτηκε.

Δεν ήταν και εύκολο κατόρθωμα.Μέσα σε έναν λαβύρινθο από μεθυσμένα 16χρονα και δεκάδες δωμάτια.

"Συγνώμη,μήπως ξέρεις ποιος διοργανώνει αυτό το πάρτυ;"ρώτησε ένα αγόρι που βρέθηκε ακριβώς μπροστά της.

"Χάρισέ μου ένα χορό και θα σου πω όλα όσα ξέρω" είπε αυτός.

Εκείνη από την άλλη πλευρά γύρισε την πλάτη της, αγνοώντας τον παντελώς και συνέχισε να ψάχνει για τον ιδιοκτήτη.Έψαχνε για αρκετή ώρα δίχως αποτέλεσμα.Προτού καν το συνειδητοποιήσει η ώρα είχε πάει 12:23 π.μ.Την ίδια στιγμή,ένιωσε το κινητό της να δονείται και στην οθόνη να εμφανίζεται το όνομα "Camila".Αμέσως έτρεξε έξω στην αυλή για να έχει ησυχία ώστε να μπορεί να απαντήσει.

"Πως και δεν κοιμάσαι τέτοια ώρα,ωραία Κοιμωμένη; ρώτησε απορημένη η Camila.
"Εμμμ...με ξύπνησε η μουσική από ένα πάρτυ που γίνεται δίπλα.Εσύ τι με ήθελες τέτοια ώρα τέλος πάντων;Έγινε κάτι;"
"Προφανώς και εννοείς το πάρτυ της χρονιάς που γίνεται στο σπίτι των Whittemore!!!Ήθελα τόσο πολύ να πάω...αλλά δεν με άφησαν οι γονείς μου...έχω άλλες προτεραιότητες λένε...και μπλα μπλα μπλα..ξέρεις,τα γνωστά."
"Όπα για κάτσε περίμενε...ξέρεις τον διοργανωτή του πάρτυ;"είπε η Lauren.
"Φυσικά!!Και ποιος δεν ξέρει την Demetria Whittemore!!Κάνει τα πιο επικά πάρτυ κάθε χρόνο στις αρχές του σχολείου!!
"Πρέπει να κλείσω,bye" η Lauren έκλεισε βιαστικά το τηλέφωνο.

Η Lauren τώρα ήξερε το όνομα του ιδιοκτήτη.Συνεπώς,θα τον έβρισκε ευκολότερα.Νόμιζε.
Υπήρχε τόσος κόσμος που ήταν σχεδόν αδύνατον.Προσπαθούσε πάλι να περάσει μέσα από το πλήθος σπρώχνωντας το κορμί της προς τα εμπρός χωρίς καν να τη νοιάζει για το ποιον θα ενοχλήσει η όχι.Ξαφνικά,ένας φουσκωτός τύπος -μάλλον θα έπαιζε για την ομάδα rugby του σχολείου- έριξε αυτό που έπινε πάνω της.Χωρίς καμία απολογία,ο νέος αγνόησε εντελώς τη Lauren και άρχισε να χασκογελάει.Εκείνη έτρεξε αμέσως στο μπάνιο για να προσπαθήσει να καθαρίσει το αγαπημένο της μπλουζάκι.

"Χριστέ μου,μισώ αυτό το πάρτυ!!"είπε νευριασμένη.
"Γιατί τι το κακό έχει;"ακούστηκε μια φωνή κοριτσιού.

Τότε μπροστά στη Lauren εμφανίστηκε μια ψηλή κοπέλα με σκούρα καστανά μάτια και καστανόξανθες μεγάλες μπούκλες.Έγειρε πάνω στον τοίχο με τα χέρια σταυρωμένα.Θα έλεγε κανείς πως ήταν από τα ομορφότερα κορίτσια του σχολείου.Φορούσε ένα σκούρο γκρι high-waisted τζην,ένα άσπρο τοπάκι με ένα μαύρο δερμάτινο μπουφάν και μαύρα μποτάκια.Έμοιαζε με το στυλ της Lauren.

"Θέλει και ρώτημα;Με ξύπνησαν από τον ωραίο ύπνο μου,μετά ήρθα εδώ πέρα ψάχνωντας για τον ιδιοκτήτη αλλά κανείς δεν φαίνεται να με βοηθάει να τον βρω μιας και είναι ΟΛΟΙ μεθυσμένοι και το κερασάκι στην τούρτα είναι πως λερώθηκε η αγαπημένη μου μπλουζα!" είπε λαχανιασμένη αφού μιλούσε τόσο γρήγορα.
"Δεν μπορεί να είναι τόσο άσχημα τα πράγματα...Είμαι σίγουρη πως κάτι καλό θα σου συμβεί σύντομα.Για την ακρίβεια,σου δίνω το λόγο μου." της είπε σηκώνοντας το μικρό δαχτυλάκι της περιμένοντας για τη Lauren να συνδέσει το δικό της.
"Χαχα το ελπίζω" συνέδεσε ταυτόχρονα το μικρό δαχτυλάκι της με αυτό του κοριτσιού.
"Άσε με να σε βοηθήσω.Υποθέτω πως θέλεις να το καθαρίσεις όσο το δυνατόν γρηγορότερα."προσφέρθηκε η καστανομάτα δίνοντας μια πετσέτα στη Lauren.
"Πράγματι..Ευχαριστώ...Αλλά δεν ξέρω το όνομά σου ακόμα" την κοίταξε απορημένη η Lauren.

-----------------------------------------------------
Αυτό ήταν το πρώτο κεφάλαιο!!Ελπίζω να σας άρεσε!!Γράψτε μου σχόλια για το τι θέλετε να δείτε παρακάτω!!Άραγε ποιο είναι το μυστηριώδης κορίτσι;Θα μας αποκαλύψει την αληθινή του ταυτότητα;Θα το μάθετε στο επόμενο κεφάλαιο!! Bye,lovemuffins:) -Dimitra