*Lunch Break*
Nasa cafeteria kami ni Sherie ngayon. Nagsisimula pa lang kaming kumain nang biglang may sumagi sa likod ko. Tinignan ko iyon.
Tch. As usual, mawawala ba naman sa kwento ang mga malditang to.
"Umalis ka jan, pwesto namin yan." -Chloe (leader)
"I'm sorry....... But I don't see your names written in this table. Isa pa, madami pang tables ang bakante kaya sa iba nalang kayo kumain."- kaswal na sabi ko.
Bad mood ako ngayon kaya tigilan nyo ako, mga baluga kayo. Saka hindi ako yung taong basta basta nalang nagpapaapi sa mga walang kwentang tao.
"Aba, aba, natuto ka nang sumagot sagot ngayon ah." -Chelle.
"Free naman tayong magsalita eh so I don't see any problem with that." -still, kaswal pa rin ako. Kaso hindi ko masimulan ang pagkain ko dahil sigurado akong gagawa nang eksena ang mga babaeng to. Pero itong kasama ko, kung makalamon parang nagmo-movie marathon lang eh.
"Aba't--" -Chelle. Hihilahin nya sana yung buhok ko pero pinigilan sya ni Chloe.
"Calm down Chelle. Oh I know, dahil mabait naman ako, I have a present for you."
I have a bad feeling for this.
As expected, wala nga syang mabuting idudulot sa buhay ko. Binuhos nya sa ulo ko yung hawak nyang pagkain.
*BAM!!!*
Hinampas ni Sherie yung lamesa na naging dahilan ng pagkuha ng atensyon ng lahat ng tao sa canteen.
"Hoy mga Homo Sapiens, ano sa tingin nyong ginagawa nyo ha?!" -sigaw nya.
"Homo sapiens?!" -Ciara (fellow nila)
"What the-?! Kadiri ka talaga Sherie! Sinong tinatawag mong Homo Sapiens?!" galit na sabi ni Chloe.
"Sino pa bang mga gaga ang sinasabihan ko?" -pangaasar pa ni Sherie.
"You-- Ahh! Who the heck--" nabigla kami sa susunod na nangyari. May nagtapon din ng spaghetti sa ulo ni Chloe. Paglingon nya. . .
"My hand slipped. Also, you're blocking my way."
K-k-Kei?!
Napatulala kaming lahat sa ginawa nya. Natauhan lang kami sa sigaw nila.
"Kyaah! He's hot!" -Chelle.
Ha???
"Kill me now! I saw an angel!" -Ciara.
"Oh. I can easily do that if you really want to." -sabi ni Sherie habang nakangisi.
Napatingin si Ciara kay Sherie.
"Nevermind. Hmmp." -mataray na sabi nya.
Bigla namang umupo sa tabi ko yung nakisali sa eksena.
"Rei, pashare nga ako ng lunch mo." pagkasabi nya nun, walang tanung-tanong na inagaw nya yung tinidor ko, nagscoop ng lasagna at sinubo ito.
"H-hoy! Ano sa tingin mong ginagawa mo?!" -inagaw ko ulit yung tinidor ko.
"Can't you tell just by looking? Kumakain ako." -Kei.
"Oh yeah, I saw it. Wag mo kong gawing tanga." -Inagaw nya ulit sa akin yung tinidor ko at sumubo ulit.
"Ganon naman pala eh."
"Bakit ka ba nang-aagaw ng pagkain?! Bumili ka kaya!"
"Ayoko. Nakakatamad nang pumila ulit. Kasalanan mo rin naman kung bakit ako nawalan ng lunch eh. Tinulungan kita so be grateful and take responsibility."
BINABASA MO ANG
Me Without You
RandomMeron ka bang Childhood friend? Kung meron, thats good for you. Nagkaroon rin kase ako. We treasured each other to the point na nangako kami sa isa't isa na kami lang ang magkasama habang buhay. Pero dahil mga bata pa kami noon, dumating din yung pa...