Gözü yükseklerde. Çok söylüyor anne martı ama nafile. Her sabah aynı. Kaptiracak kuyruğu bir gün. Gör o zaman vaveylayı.
Martılar için sıradan birgün. Kocaman kamyonlara yüklenen balıklar. Kim kaparsa onun gagası şen olacak. Teyakkuzda hepsi. Libert hariç. Libert dalgın. Gözü göklerde. Göğün mavisini, kızılını, lacivertini ezbere biliyor. Gecesini de bilir. Bulutları, rüzgarları hele o yıldızları tek tek hıfzetmiş. Göklerin gündüzü başka der kendi kendine. Bulutlarla konuşuyor hergün.
Dalgın yine Libert. Anne martı bastı çığlığı. "Bu kadar yeter Libert. Bak herkes karnını doyurma peşinde. Kendi işlerini görüyor. Ne zamana kadar sana hizmet edeceğim . Git koş rızkının peşinden. Kaç defa dedim o kadar yükseklerde uçamayız biz. Vazgeç..."
Libert bakışlarını hiç çekmedi göğün parlak yüzünden. Usûlca cevap verdi. "Geliyorum..." Annesinin sözlerini dinlemişti dinlemesine ama hayallerinin rengini kaybetmemişti. Umutları tazecikti. Vazgeçmeyecekti.
Libert, neşe dolu, gözleri pırıl pırıl, kanatlarını coşkuyla çırpan başı hep göklerde genç bir martı. Âsi değil ama aykırı. Farklı düşünen, uzakları yakın etmeyi güç görmeyen, zorlukların değil ümitsizliğin ve gayretsizliğin varlığına inanan, istenirse ve emek sarfedilirse yapılamayacak hiçbir şey yoktur inancına sıkıca bağlı yaşayan sevimli bir martı Libert.
.................
.................
