Bittersweet Dilemma of A Frustrated Heart

Bittersweet Dilemma of A Frustrated Heart

by: WarmBodiesR

------------------------------------------

Author's Note: 

Hi sa inyo. Ako po pala yong gumawa nito.  

Hope you like it po. Tawagin niyo nalang akong Linlin.  

Ok? Ito ay hango sa totoong nangyari sa buhay ko pero my dinagdag po 

akong medyo hindi na katotohanan which is  

yong kalikutan ng imagination ko. hehe, (^.^)V 

Enjoy Reading. :) 

Vote and Comment po para ma improve ko naman.

Prologue

Love is blind. Why? Because it sees but it really doesn't mind.

Love is patient. Why? Kasi kahit gano pa katagal ng Love na yon  

eh kung para naman talaga sayo, sayo talaga yun.

Love hurts. Hindi ko alam kung bakit. Sigurado parte na yan ng love.  

Kasi sabi nga nila, when you love you chose to be hurt hindi ba? 

Tsaka di run yan pagmamahal kung walang masakit, paglalaro lang yan  

kumbaga.

"Can I still love him even though pag-aari na siya ng iba? Can I really  

live my life without him?" 

Yan ang mga tanong na pumasok sa isip ko nung ng.break up na kami.  

Ang sakit masyado.

Naalala ko pa ang mga panahong doon kami nadevelop sa isa't isa kasi sa  

totoo yung pamilya nila ay kakilala ng pamilya ko. Hindi Friends, mgkakilala lang. 

Naging classmates pa nga kami nung Grade 2 eh. (Oo, totoo to.)

At nagkaklasmate uli kami noong highschool kami.  

(As in, Freshmen pa kami AT NAGING CLASSMATES DIN PAG.THIRD YEAR.) 

KAYA DITO KO NA SISIMULAN YUNG STORYA....

CHAPTER ONE

June 0*, 2011

Linlin's POV

Bukas na ang pasukan. Hays. Maaga nanaman akong gigising nito.  

Kung bakit kasi ang tagal kung gagraduate sa pagiging Highschool eh.  

Nakakawalang gana pumasok.Ready na yung notebooks,ballpens, uniform, bag,  

at sapatos ko bukas pero parang sarili ko lang hindi ready eh. 

Gagawa na lang ako ng rasun kay Mama. Aha! Alam ko na.

"Ma?"

"Oh ano Lin?" tanong naman ni Mama.

"Ma, sumasakit ulo ko eh. Pwede bang di muna ako pumasok bukas?" Hinang hina  

kong sabi tsaka sapo sa aking noo. Pero drama ko lang yun.

"Sure ka? Di mo ba ininom gamot mo?"nag-alala niyang tanong.

"Wala namang gamot eh." Tamad kong sagot. Kasi wala naman talaga.  

Nagdradrama kaya ako. Bwahahaha.

"Basta. Magpaghinga ka bukas. Sa Martes ka na lang pumasok at inumin