Asla Dövüşü Durdurma

Bölüm 15 "Sınırlar"

2 Ay Sonra

Alexis

Hayatımda var olan herkesten gizlediğim bir aşkın peşinde sürükleniyordum. "Seni seviyorum." Her defasında dile getiriyordum. Karşılığında bir şey anlatmak isteyen fakat bunu yapamadığı için, elinden gelen tek şey olan sarılmakla beni yetindiren insana, tutulmuştum. Onun hayatında ki konumum hâlâ bilinmezliğini koruyordu ama; beni öptüğünde "Hiçbir yumruk beni bu kadar dehşet hissettiremez. Sen bana hayat veriyorsun." sözleriyle beni ona ait kılıyordu.

"Rahat mısın?" Aslında değildim. Ona en yakın bu hâlde yatabilirdim ve mühim olan rahatım değildi. "Rahatım, sen?" Başını salladı ve biraz daha sıkı sarıldı. Bacaklarım onunkilere dolanmış, bir kolum boynunun altında diğeri ise göğsünü sarıyordu. Bende güçlü kollarını belimde hissediyordum. Her nefes verişinde sıcaklık tenime işliyordu. "Seni seviyorum." Sanırım artık bir yanıt beklemiyordum. Sadece bunu söylediğimde bana daha sıkı sarılması kendimi iyi hissettiriyordu. Bedeniyle arama biraz mesafe girdiğinde eğildi ve hafifçe dudağımı öptü. Tekrardan aynı pozisyonu alıp sıkıca sarıldı. "Güneş doğmak üzere." "Uyu artık Alexis." Gözlerimi kapattım ve sokaktan geçen iki sarhoşun konuşmalarını dinledim.

Sabah kalktığımda Danny yanımda yoktu. Büyükannem ve büyükbabam uyanmadan evden gitmiş olmalıydı. Hava yağmurlu olduğundan odanın içi soğumuştu. Üstümdeki tişörtü çıkarttım ve sıcak duş almak için banyoya ilerledim.

Büyükannemler evden ayrılmıştı. Mutfağa geçip avakadolu yumurta hazırladım ve taze portakal suyundan büyük bir bardağa doldurdum. Cam kenarındaki masaya oturdum ve yemeye koyuldum. Telefonuma gelen mesaj Alesha'ya aitti. "Günaydın! Bu gece gerçekleşecek parti için sen, ben, Bridget alışverişe çıkmalıyız. Saat 2'de seni almaya geliyoruz." Alesha'yı arayıp bu güzel plan için teşekkürlerimi sunacağım sırada ekranda Danny'nin ismi göründü, hızla aramayı cevapladım. "Kızların planından haberin var mı?" "Evet, mesajı şuan aldım." "Geliyorsun değil mi?" "Elbette." "Sadece öylesine sorulmuş bir soruydu zaten. Tabiki geliyorsun. Alışverişinizin bitiminde Yelp Cafe'ye gelin, orada olacağız." "Akşam üzeri görüşürüz öyleyse." "Görüşürüz Alexis."

Saat 2'den 6'ya kadar alışveriş sürmüş, sonunda Yelp Cafe'ye gelebilmiştik. Danny, Evan, Aaron ve Dean bir masada oturmuş bizi beklerken bir şeyler içiyorlardı. Onlara katıldık ve az da olsa günün yorgunluğunu atabilmemiz için Evan bize kahve sipariş etti. Herkes bu gece gerçekleşecek parti hakkında konuşuyordu. Vakit yaklaştığında hazırlanmak üzere evlerimize geçtik.

Duşun ardından telefonuma baktığımda Danny'den 2 mesaj vardı. "Umarım seçimin siyahtan yana olmuştur. Tanrı seni kutsasın, sarı saçlarını siyahla birleştirmen harika oluyor."
"20 dakika sonra kapıdayım."

Hızla kıyafetlerimi poşetlerinden çıkarıp giyinmeye başladım. Siyah transparan bir bluz ve yine siyah deri etek giymiştim. Son olarak yüzüme hafif bir makyaj uyguladım.

Evden çıktığımda kapıdaydı. Her zaman olduğunun dışında, siyah bir kot ve ince siyah bir kazak giymişti. Saçları bu sefer dağınık sıfatını haketmeksizin fazlasıyla düzgün ve özenliydi. Beğeniyle süzdüğünü farkettiğimde içten içe mor elbiseyi almamamın hoşnutluğunu yaşadım. "Umarım bu gece çekiciliğinden ötürü birilerine bana ait olduğunu kanıtlamak zorunda kalmam." Kapıyı açmasıyla arabanın ön koltuğuna yerleştim.

İçeri girdiğimizde sakin bir müzik insanların içki içmelerine eşlik ediyordu. Evan'ın seslenmesiyle onları farkedebildik. Herkesle selamlaştıktan sonra kızların yanına oturdum. "Bunların seni muhteşem göstereceğinden emindim, harika görünüyorsun! Burada ki adamlar gözlerini senden alamıyorlar." Alesha'ya gülümseyerek karşılık verdim. O sırada gözüme çarpan tanıdık yüz ve Danny'nin rahatsız hâlleri tedirgin olmama sebep olmuştu. Brooklyn yanımızdan geçerken delici bakışlarıyla süzdü. Danny'nin Evan'a "Bunun burada ne işi var?" dediğini duyabiliyordum. Her yerde karşılaşmamız artık sinir bozucu bir hâl almıştı fakat bu güzel gecenin bozulmasını istemiyordum. O yokmuş gibi davranabilirdim.

Fading şarkısı kulakları doldurduğunda çiftler dans için kalktılar. Alesha Aaron'la, Bridget Dean'la kalktığında Danny'nin uzattığı ele karşılık verdim. İçkisini yudumlayan Evan bu durumu fazla umursamamıştı. Kalabalığın arasına karıştığımızda, şarkının ritmine uyum sağladık.

Danny

İçkinin verdiği aptallık hâlâ bedenimi etkisi altında tutarken bugün Paul'la antrenmanım olduğunu hatırladım. Bedenime bir güzellik yapmak adına hızla yataktan kalkıp banyoya gideceğim sıra, kendimi yerde bulmuştum. "Kahretsin! Evan yerde ne yapıyorsun?" "Dostum bağırmazsan sevinirim! Kafamın içinde bir parti var ve insanlar adeta delice dans ediyorlar." "12. şişeyi içmemeni söyledim."

Salona girdiğimde Paul boksörlere ayak hareketleri gösteriyordu. Geldiğimi farkettiğinde onları bırakıp yanıma geldi. "Günaydın evlat." "Sanada Paul. Çalışmaya başlamadan önce bana biraz izin ver, ısınmam lazım." "Sen şuna dün fazla içtim, kafamı toparlamam için bana zaman tanı desene." "Sen kazandın..." "Öncesinde seninle bir şey konuşmak istiyorum. Odama geçelim." Her ne kadar yine normal bir tavır sergilemeye çalışsada beni tanıdığı kadar bende onu tanıyordum. Konuşmasında ki kızgınlığı hissedebilmiştim.

"Bir sorun mu var Paul?" "Danny sen bana Jack'in emanetisin, seni kızım Dakota kadar seviyorum. Oğlum olarak gördüğüm sen ve torunum Alexis. Sizin birlikte olmanızı uygun göremiyorum." "Paul. Böyle bir durum söz konusu değil." "Doğruları konuşalım Danny. Şuana kadar sana kızacağım olsun olmasın her şeyin doğrusunu söyledin, lütfen şimdi de aynısını yap." "Söylediklerim yalan değil Paul. Alexis'le birlikte değiliz. Doğruları duymak istiyorsan, onu gerçekten seviyorum. Bunu senin uygun görmeyeceğini başından buraya kadar biliyordum ama hislerimin izin verdiği kadar senin isteyebileceğin şekilde davranabildim. Seni antrenörümden daha fazlası bir baba olarak görüyorum. Bu yüzden saçma bir şekilde elimden geleni yapıp ondan uzaklaşmaya çalışacağım." "Danny gençsiniz, böyle hevesler olması mümkün." "Ben çıkıyorum. Bugünlük antrenmanıda yarına ertelesek iyi olur. Dinç hissetmiyorum." Kapıyı çarpıp salonu terk ettim. Sinirlerime hakim olamayacağımı bildiğim için kendimi insanlardan uzaklaştırmalıydım. Lanet olsun! Bir gün bu konuşmanın gerçekleşeceğini bildiğim için beni sevdiğini her söylediğinde sadece sarılmakla yetindim. Bu dünya ve saçma kuralları bazen canımı sıkıyordu. Herkese karşı durabilirim ama söz konusu Paul olduğunda benim bile sınırlarım oluyordu. Biraz sakinleştikten sonra Alexis'e mesaj attım.

"Evde misin?"
"Evet, geliyor musun?"
"10 dakika sonra yanında olacağım."