Hulp

120 10 2
                                    

Xavier P.O.V

Het lijkt steeds wel gekker te worden. De 1 verdwijnt hier na de ander. Esmee is nu spoorloos verdwenen. Er blijft niks van ons team over en we hebben vandaag een wedstrijd tegen Knight of Queen. We hebben andere speler bij gekregen hij heet Shadow. Ik moet wel meespelen dus ik moest extra hard trainen. Ik wou dat we hier nooit hier heen waren gekomen dan was dit ook nooit gebeurd. De coah heeft mij in therapie gezet omdat hij wil dat ik per se speel maar of ik daar nou zoveel beter van word is de vraag.

We gingen naar het stadium en we gingen ons omkleden. We liepen het veld op en het voelde raar om zonder meiden op het veld te staan.

"Xavier, gaat het" vroeg Mark.
"Jahoor maar het is raar om hier te staan."
"Ik snap het maar als het niet meer gaat moet je het zeggen."
"Ja..."
"Ook al ben je in therapie, je moet wel voorzichtig zijn."
"Ja weet ik."

We speelden de wedstrijd maar ik was er niet echt bij. We wonnen met 2-1 en iedereen was blij. Ik kon niet begrijpen waarom ze blij waren maar ik deed wel gewoon mee.

Larissa P.O.V

Ik hield Xavier in de gaten of het wel goed met hem ging. Hij ging steeds meer achteruit en alleen ik zag dat. Ik moest wat doen voor hem maar wat. Ik moest mezelf laten zien. Xavier liep nog even een stukje voordat hij terug ging naar het huis. Ik liep op hem af en hij had al eerder door. Hij verstijfde helemaal en keek mij aan. Ik omhelsde hem en hij deed dat terug. Ik hoorde dat hij huilde en ik probeerde hem te kalmeren. Hij moest dit allemaal even verwerken.

"Rustig maar Xavier, het is allemaal goed."
"......."
"Hey, ik ben nooit weggeweest. Ik was altijd bij je. Rustig maar."

Hij bleef door huilen. Ik liet los maar hij bleef mij vast houden. Ik maakte mezelf los en ik pakte zijn hand. Ik nam hem mee naar een bankje. Ik liet hem zitten en ik ging naast hem zitten.

"Xavier, wat is er allemaal gebeurt."
"....."
"Xavier, er zit jouw iets heel erg dwars en dat sloopt jouw van binnen."
"Hoe weet jij dat?"
"Ik zie het aan je."
"Ik ben in therapie."
"Dat kan wel zo wezen maar dat helpt niet. Je zit ergens mee en dat moet je kwijt."
"....."
"Schat! Alsjeblieft vertel het, het sloopt je gewoon en ik wil je niet nog meer zien aftakelen."
"....."
"Xavier! Alsjeblieft zeg wat!"

Mijn stem sloeg over en ik moest bijna huilen. Hij kon het op de ene of andere manier niet kwijt.

"Laris, ik kan het niet vertellen. Ik wil het niet vertellen. Ik wil het niet nog een keer meemaken!"
"Dan heb je hulp nodig Xavier. Je gaat er echt helemaal kapot van."
"Laris, kom je weer terug."
"Nee, dat kan nog niet. Ik moet nog wat dingen doen voordat ik terug kom."
"Ik wil met je mee."
"Dat kan niet, jij moet het team helpen en ze kunnen jouw nu niet missen."
"Maar..."
"Xavier alsjeblieft, blijf hier en zorg eerst voor jezelf. Ik kan mezelf redden."
"Dat moet dan maar."
"Ik kon snel weer terug."

Ik gaf Xavier een kus en ik ging weer weg. Ik moest eerst Blue Flame tegen houden en Jordan redden voordat ik weer terug kan.
-----------------
Hoe zou het verder aflopen met Xavier? Ja dat vertel ik nog niet. Ik vind het heel leuk dat jullie dit verhaal lezen en dan ook voten dus heel erg bedankt daar voor. Bedankt voor het lezen!

Stay strong(Xavier Foster-Love story)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu