Bir zamanlar çok küçük bir çocuk vardi.Bu çocuk tek basina yasiyordu.Onun kimsesi yoktu kendi basina yasiyordu ona kimse yardim etmezdi.Çok yalniz olduğu için hep agliyordu.Bir gün bu çocuk yalnizligini bagirarak geçirmeye Calisti ama olmadi.Yalnizligi geçmedi ama yalniz olduğun için hep istediğini yapiyordu.Ama ailem yaninda olsaydida istediğimi yapamayim diye agliyordu.Birden intihar etmeye calisti tam yaparken bir kadim geldi onu tuttu.Ne yapiyorsun sen burda hadi olseydin dedi.Çocuk ben zaten ölmek istiriyorum kimsesizim kimsem yok ölmek istiyorum sonra kadin gel benimle yasa dedi oda tamam yasarim dedi yasamaya basladi ama bu kadinin esi vardi esi bu çocuğu istemiyordu bunu duyan çocuk kacti kimsenin bulamiyacagi bir yere.Bunu hisseden kadim aramaya basladi bulamadi 12 yil geçti kadinin esi oldu 1 yol sonra hastalıktan kendi oldu.Bunu duyan cocuk hemen oraya gitmiş bir kadim ona bir kagit verdi o kagitta ben kimsesiz çocuğa bütün varligimi veriyorum yazıyordu.Bunu okuyunca ağlamaya başladı bunu kabul edip.Yarisini kimsesiz yurduna verip yarisini kendi kullanmistir ve mutlu mutlu yasadi
