Taksiden inip hızlı adımlarla okula doğru ilerledim. Gec kalmıştım.
Sınıfımın olduğu kata çıktım. Nefesimi tutarak kapıya vurdum. Kapıyı açmamla birlikte herkesin gözü bana kaydı.
-- Geç kaldığım için özür dilerim diyerek yerime geçtim. Dikkatlerin bi an önce üzerimden gitmesi için dua ediyodum ki kapı çaldı ve derin bir nefes aldım.
İçeriye müdürle birlikte bir meteor girdi. Bütün kızlar dondu kaldı. Sanırım bende dahil. O anki büyüden kurtulup bi anda Damla'ya döndüm. Geç kaldığım için konusamamıstık. Damla'nın gözleri parlıyodu. Bu güne kadar her istediği ile sevgili olduğunu düşünürsek hiç şansım yoktu
-- Çocuklar bu yeni arkadaşınız
Damla'nın "Arkadaş mı? O benim anca sevgilim olur" diye mırıldandığını duydum. (Yanyana oturduğumuz için)
Gerçekten şansım kalmadı! Damla "olur" dediyse olucaktır yani..
Bi dakika! Rüyamda.. Ben bu çocuğu gördüm! Nasıl yani?
Teneffüs zili çaldı ve herkes rahatladı. Damla'yla birlikte kantine indik.
-- Şu yeni çocuk tam bi meteor..
-- Bence çokta.. Cümlem bitmeden Damla birden kafama vurdu.
-- Yalan söyleme! Çocuğu yicek gibi bakıyordu.
-- Sende sevgilim olur falan diyodun!
Bu cümleyi nasıl bi ses tonuyla söylediysem Damla
-- Yoksa..
-- Hayır tabi ki! Dedim kendimi bile inandıramayarak
-- Şimdi biz..
AYNI ÇOCUĞA AŞIK OLMUŞTUK!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Çocuk
Teen FictionDersin ortasında kapı çaldı. Herkes dersi bırakıp kapıya bakmaya başladı. Kapı yavaşça açıldı. Yavaş adımlarla o içeri girdi. Bütün kızlar heyecanlanmıştı. En yakın arkadaşım Damla'nın gözleri parlamıştı. Sanırım korktuğumuz başımıza geldi. Yoksa ik...
