MOVING CLOSER by Eunice

XXXI - Precious Friends

XXXI – Precious Friends

 

Hyacinth’s POV

2 weeks na ang nakakalipas mula nung nakauwi kami dito ni Xander. And yes :) kami pa rin! MWAHAHAH! Araw-araw kinikilig pa rin ako kasi parang kahit kami na, nililigawan pa rin niya ako. :”)

[Bakit? Nagpaligaw ka ba? – A/N]

Hinde. Eeeeh. Dun din naman pupunta yun, eh!

[Hay naku. Mga kabataan talaga ngayon, oh. – A/N]

Wow. Ha. Parang ang tanda mo na Eunice ah? Kung makapagsalita?

[Wind Blows ~ - A/N]

Hay nako si Eunice talaga oh.

Hm, napaisip ako dun ah. Nako! Baka isipin ng iba nag-PBB teens ako?! Waaaah! Well, anyways … wala naman akong pakialam sa sasabihin ng iba :P Basta, masaya ako sa piling ni Xander! Walang kokontra! MWAHAHAHA! Tsaka isa pa, para na rin namang nililigawan niya ako araw-araw eh :) Ka-landi ko! Nakakainis! XD

Next week pala, exams na then the week after that, Christmas break na! waaah. Ang bilis nu. Hay. Monday pa lang ngayon so, sa weekends na lang ako mag-rereview :P

Gusto niyo ba malaman kung ano’ng naging reactions ng Judges XD nung binalita namin na kami na? Syempre ayun, binatukan ako ni Bru kasi bakit daw hindi muna ko nagpaligaw na sinang-ayunan naman nila Ces at Raez. Inexplain ko naman sa kanila na para sa’kin sapat na yung mga oras na nakasama ko siya and by that, I know na kilalang-kilala ko na talaga si Xander and marami na rin na kasi kaming napag-daanan di ba? Ayun, sumang-ayon na lang rin sila tapos basta paktay daw sa kanila si Xander kapag nasaktan na naman niya ako. Hay. How sweet talaga nila! Tapos yun nga, pinakilala na rin sa’min ni Raez yung boy friend niya and ayun sorry daw kasi di niya nasabi agad but syempre okay lang sa’min. Hahaha.

Teka, iche-check ko muna kung nakikinig yung author natin na si Eunice ha?

*tingin dito, doon*

Ayun, mukhang wala siya ngayon.

Eh kasi siguro napansin niyo na, hindi ko pa siya nabanggit sa kuwento ko ngayon? Kasi, nung time na nagkita-kita nga kami para ibalita sa kanila yung sa’min ni Xander, mukhang masama ang timpla niya. Ewan ko ba pero… tingin ko may something na itinatago si Eunice.

Well, sanay naman na ko sa kanya. Naku, may pagka-bipolar talaga yun kaya minsan iniintindi na lang namin. But in this case, alam kong may iba. May hindi siya sinasabi sa’kin. Well, hindi rin naman ako pumayag na hindi ko siya tanungin kaya kinausap ko siya.

FLASHBACK~

*3 days after nung ibinalita ko sa kanila yung tungkol sa’min ni Xander*

“Boi. May itatanong sana ako?”

“Yep? Ano yun boi?”

“Hindi ka ba boto kay Xander?”

“Ha?” tss. Di ko mabasa kung ano’ng nasa isip ni Eunice. Bigla namang nagbago expression ng mukha niya. “Hey. Hyacinth, ‘wag mo nga akong basahin.”

“Eh? Kasi naman boi, bakit ka ganyan? Parang dati lang eh, boto ka kay Xander ha?”

Sumeryoso na rin ang mukha niya. “Hyacinth, I’m sorry ah.”

“Sorry for what?”

“Basta, tandaan mo ha? Na kahit ano’ng mangyari, nandito lang ako. Nandito lang kami ng Judges para sa’yo. Ha? Talikuran ka man ng kahit sino, basta ako , kami, nandito lang.”