DAWN'S POV
Umuwi na ako, at damn, hindi ako sinabayan ni Paw, she's being scooty, about this, our relationship, akala ko ba isa siyang kabet and she's proud of it.
Siguro kasi ayaw niyang masira ako, sht naman.
Bakit ba kasi scholar pa ako?
Pagkauwi ko di na ako nagtaka ng madatnan ko siya sa unit ko, este sila.
"Usares, umiyak at umiiyak na naman si Milly, sa susunod naman umuwi ka ng maaga," sermon agad ni Amy sa akin, nakaisang hakbang palang ako mula sa pinto.
Si Amy, ang nakakatandang kapatid ni Milly Hortilano.
"She always cry." sabi ko sabay diretso sa kusina, nauuhaw ako. Ang init.
"Kaya nga, kailangan mo siyang samahan, she needs you.. Usares naman!"
Napangiti ako ng maalala ko si Paw kanina, "Bakit nagagawa mo pang ngumiti? Are you trying to make me a fool huh? Umiiyak ang GF mo, pansinin mo naman!" biglang sabi ni Amy, ng nakaturo kay Milly na nakaupo sa sofa at umiiyak.
Nilapag ko yung baso at tinignan si Amy, Mukhang nailang siya kaya iniwas niya tingin niya, "Damn you Usares, Don't stare at me like that, pero thanks to you, nakita ko sa mga mata mo, inlove ka, siguro may babae ka na noh?"
Napalakas iyak ni Milly, malamang narinig niya sinabi ng mabutihin niyang kapatid.
"Yes, i'm inlove, with my girlfriend, And Amy naman, almost one year na kami ni Milly, iiwan ko pa ba siya?"
Nakapag-pout si Amy ng wala sa oras, "Kahit na!! Ummm, baka may nahanap ka ng iba kaya ginagabi ka na ng uwi.."
Kahit ano na lang sinesermon sakin, hindi ko naman pwedeng lokohin si Milly diba? She's my almost one Year Girlriend, ang pinakanagtagal sakin.
Nilagpasan ko si Amy at nilapitan si Milly, Ngumiti ako habang pinupunasan ang mga luha niya, she's always like this, so childish, so cute, i can't resist.
Kaya hinalikan ko siya as if parang wala ng bukas.
"Wag ka ng umiyak babe ah? Ikaw lang naman ang mahal ko, alam mo naman yun diba?"
