"Goodmorning mam. May flower delivery po kayo."
"Flowers? Kanino galing?" Tuloy tuloy ako papuntang office.
"Um wala pong nakalagay. Pero may card pong kasama yung flowers."
"Ok. Thanks Kat. Pakisunod na lang yung milk at yung sched ko."
Nagulat ako nang makita yung flower delivery. I was expecting na bouquet lang yun, but what surprises me is dose-dosenang roses pala yun. Wala na tuloy malakaran sa office ko. I looked at the bouquet on my table. Yun lang yung naiiba. It is composed of tulips, my favorite flower. Napangiti naman ako. I saw the card. Doon siguro nakalagay ang pangalan ng sender.
"I miss you already sweetheart. How have you been, hoping to see you soon. Ilove you.
W.dS"
"W. dS? Who the hell is that?"
"Who?" Nakita ko si kitkat na palapit, daladala yung gatas at yung files.
"The sender of the flowers. Wala namang name, initials lang. W. dS ang nakalagay, I don't know anyone by that initials."
"Hmm, pamystery mam. Secret admirer lang ang peg? Pero in fairness naman ha, nakakakilig yung act niya."
"I hope nagpakilala na lang siya. And the nerve of this guy by calling me sweatheart. And he said he love me, eh hindi ko nga siya kilala." Nakakainis lang. Well yes, nakakakilig because I like flowers pero malay ko ba kung sino to. Baka mamaya stalker pala.
Buong araw kaming nagtrabaho. Hindi ko na naisip pa ulit yung nagbigay ng flower. Nakakapagod dahil marami kaming kailangang gawin at tapusin dahil isang bagong bukas na hotel ang kumuha ng service namin. Mag-a-alas siete na nang umuwi kami. Madilim na but knowing Canada, ngayon pa lang mag-uumpisa ang night life.
"Mam mauna na po kayo, ako na po ang bahala dito." Actually, kanina ko pa nga gustong umuwi. Iniisip ko kasi na uulan na at walang kasama si Drea sa bahay, kundi si Nanay Talume, yung yaya niya.
"Ok. Salamat Kat ha, alam mo na mahirap na at baka umiiyak na si Drea tsaka buntis kasi."
"Oo naman mam. Naiintindihan ko po. Uwi na po kayo at uulan na din ata. Aalis na rin po kami mamaya, aasikasuhin lang po namin yung ibang designs na pagpipilian ng Everlating."
Nagpaalam na rin ako. Bumaba na ako at nagpatawag na ng taxi. Aside from the fact that coding ako, eh hindi na rin ako nagdra-drive dahil muntik na akong maaksidente dahil nahilo ako, so ayun I didn't tried to repeat the history.
Pagkababa ko wala pa rin yung taxi so naghintay ako hanggang maramdaman ko yung marahang patak ng ulan. Dame ngayon pa umulan kung kailan ko naiwan yung payong ko. Nakakaasar lang diba. Hindi naman ako pwedeng magpasundo kay Rhed dahil nag-usap na kami na hindi muna magpakita sa isa't isa para maka-move na ako. Palakas na yung ulan at wala pa ring taxi. Another 15 minutes, or kung hindi babalik na ako sa office at doon na lang magpapalipas ng gabi.
Habang nag-aabang eh naisip ko yung sender ng bulaklak. W.dS, who the hell was that? Infairness nga naman richkid ang lolo. Pero none-the-less, sana naman eh nagpakilala siya. W.dS, isa lang naman ang kilala kong W. Wess de Silva. Pero imposibleng siya yung sender nung flowers. Ano naman ang reason niya for sending. Ish, wag mo na ngang isipin.
Ilang sandali pa ay balak ko na sanang pumasok sa loob ng building nang may sasakyang huminto sa harapan ko. Siguro iba ang susunduin nito. O baka naman magtatanong. Ngumiti ako nang dahan dahang bumaba yung salamin ng sasakyan. Agad na naglaho yung ngiti ko, kasabay ng pagmumura.
"Damn. What the hell."
Mabilis ang ginawa kong pagtalikod. I am not expecting to see him. I don't want to see. Not now, not ever, not again.
WESS
Maaga akong nagising ngayong araw na ito. Wala namanakong gagawin dahil nagfile ako ng indefinite leave na inaprubahan naman ni papa. I was planning to pursue, or court as other would say, Ianne. Gusto kong ibigay ang buong panahon ko sa panliligaw lang sa kanya.
I fixed my self. I want to look presentable kahit pahindi niya ako makikita ngayong araw dahil wala pa akong balakmagpakita sa kanya. I just want to look good para kung sakali man. When I've decidedna okay na yung itsura ko, ay agad akong lumabas. I went to the nearest flower shop atnagpadeliver ng flower sa office ni Ianne. Of course I've made some research already abot her. When I'm already donw ay nagdecide akong puntahan ang condo na tinitirhan ngayon ni Ianne at ng anak ko. Sakto naman at palabas na sila.
My heart literally stopped when I saw her. Yes, the woman I love the most and my little bundle of joy. Ang saya saya nilang tingnan, kahit wala ako. Kahit silang dalawa lang. I would have been there if only I was not a jerk. Andoon sana ako, kasama nila tumatawa. I gave up my opportunity of being a father and a husband. Sana pinag-isipan ko muna ang lahat. Sana hindi na lang ako naging tanga.
Nakita kong niyakap ni Ianne si Drea bago siya sumakay sa school bus. Ianne is really beautiful, kahit hindi siya mag-ayos. She is so simple yet so perfect. The woman I love the most. Nagulat ako nang pumara siya ng taxi, hindi ba at may sasakyan siya? But then again, baka naman coding siya. Sinundan ko yung taxi hanggang sa maihatid siya. Nakakatawa lang because I have all the opportunity to be close to her before, pero sinayang ko lang. Ngayon hanggang sa malayo na lang ako.
I saw her walk, I saw her smile. Things that I can observe from afar. I miss her, I love her. Pero huli na. Sayang gago kasi ako.
Mag-gagabi na at sa tantya ko ay uulan. I was waiting here the whole day hoping that I can see, even just a glimpse of Ianne, pero wala. Naghintay ako hanggang sa lumabas siya ngayong gabi. Baka kasi wala syang masakyan. Umayos ang upo ko nang makita ko na siyang palabas, nagmamadali. Ganyan talaga yan lalo na kung alam niyang uulan. Hindi kasi yan paladala ng payong.
Fifteen minutes. Fifteen minutes na siyang naghihintay ng sasakyan, pero walang dumadaan. Ayoko sanang lumapit pero iniisip ko rin si Drea. Wala kasing kasama yung anak namin, baka mamaya e umiiyak na. Si I decided na ihatid na lang siya. Kinakabahan ako, paano kung hindi niya ako kausapin. Paano kung galit siya. Paano kung ayaw na niya, but I decided to be brave enough.
"Ngayon ka lang lalaban para sa kanya Wess. She has been fighting a losing fight all her life. Now it is your time."
Nakangiti siya nang lumapit ako sa kanya. I hope she keep smiling like that kahit na ako ang makikita niya. Dahan dahan kong ibinaba yung window ng saaakyan. Dahan dahan rin ang paglaho ng ngiti niya.
"
Damn. What the hell."
At mabilis siyang tumalikod. I want to see her. Today, tomorrow. I want to see her again.
*
Hello I'm back. Thank you for reading and to my new followers:) Welcome to my story.. :) malapit lapit na guyth!!
Please support my other storiesas well.
Next UD:
TOMORROW!! YEY KAWAY KAWAY. HAHAHHA
-carmela-
BINABASA MO ANG
Next to you
Fiksi Umum"Damn you Ianne. You b*itch. You f*cking, gold-digging whore!" Nagulat ako nang bigla na lang bumukas ang pinto at sumalubong sa akin ang sigaw ni Wess "Tama sila, I should've never trusted you. Hindi dapat kita kinaibigan. Ikaw pa Ianne, ikaw pa na...
