Arabanın içinde bi süre oturduk. Belki Atakan rapor getirir diye. Yaklaşık otuz dakika bekledik ama gelen giden olmadı.
-- Ece
-- Efendim
-- Sizin eve mi baksak
--
Bizim eve doğru yola çıktık. Hızlıca arabadan indim. Telaşla kapıua vurdum. Açan olmadı. Çantamdan yedek anahtarı çıkarıp kapıyı açtım. Ev çok dağınıktı. Evin içinde Atakan diye bağırmaya başladım. Damla evin içinde dolaşırken üst kattan çığlık sesi geldi. Hızlıca yukarı kata çıktım. Merdivenlere takıldım. Bacağımdaki ağrılara aldırış etmeden çıkmaya devam ettim. Odada karşılaştığım manzara tam bir felaketti! Atakan yatağın yanında sızmış, etrafta içki şişeleri. Tam o sırada annem aradı
-- Alo. Evet iyiyim. Sizin tatiliniz nasıl? Hani şu bensiz gittiğiniz! Ben trip atmıyorum. Ne! Yoo bi problem yok. Benim kapatmam lazım. Baayy.
-- Noluyo Ece?
-- Annemler.. Annemler geliyo!
-- Ne
Önce Atakan'ı uyandırmaya çalıştık. On dakika sonucunda uyandırabildik
-- Seninle sonra konuşucaz. Hadi bize yardım et!
Üçümüz birlikte evi toparlamaya başladık. Bikaç saat sonra işimiz bitmişti. Hepimiz aynı anda koltuğa oturduk. Çok yorulmuştuk.
-- Bu evin hali neydi?!
-- Dün.. Damla aradıktan sonra tanımadığım bi numara aradı. Hastaneden aramışlar. Annem ve babam.. Trafik kazası geçirmişler.
-- Atakan gerçekten haberimiz yoktu. Çok özür dileriz.
-- Yoo özür dilemeyin. Zaten babamla konuşmuyorum.
-- Neden ki. (Yine merakımı tutamadım)
-- Babam ben küçükken işsiz, alkolik adamın tekiydi. Kumarda borçlanırdı. Sonra içerdi. Eve gelip annemon çalışarak kazandığı parayı kumara harcamaya kalkışıyodu. Annem izin vermeyince..
-- Tamam. Peki annenle babanın durumu nasılmış?
-- Annem izin vermeyince döverdi. Babamın, yani Okan'ın durumu iyiymiş. Ama annem..
Cümlesini bitiremeden göz yaşlarına boğuldu. Ben ilk defa ağlayan bir erkek görmüştüm.
Bir anda hiçbisey olmamış gibi kalktı. -- Peki ben nerde kalıcam şimdi?
Damla'yla birbirimize şaşkın şaşkın baktık. Damla sinsice gülümsedi
-- Bende kal Atakan
Kafasını yine bana çevirdi ve gülümsemesine devam etti. Atakan'ın cevap vermesini beklemeden atladım
-- O nerden çıktı?!
İkiside şaşkın şaşkın bana bakıyodu.
Damla çenesini tutamadı
-- Ne o? Kıskandın mı?
Birbirlerine bakıp gülmeye başladılar. Hem sinirlenmiş hem de utanmıştım.
-- Neden kıskanıcakmışım? Ben senin için söyledim Damla. Yani, ikiniz, başbaşa..
-- Tamam tamam. Ben de adım kirlensin istemem. Sen de saol Damla ama bi kızla aynı evde kalmam.
Damla'nın sinsi gülüşünü artık ben ona yapıyodum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Çocuk
Teen FictionDersin ortasında kapı çaldı. Herkes dersi bırakıp kapıya bakmaya başladı. Kapı yavaşça açıldı. Yavaş adımlarla o içeri girdi. Bütün kızlar heyecanlanmıştı. En yakın arkadaşım Damla'nın gözleri parlamıştı. Sanırım korktuğumuz başımıza geldi. Yoksa ik...