Μέρα 87η: 25 Μαΐου

420 55 6
                                    

Η Ντι περπατάει με ένα τεράστιο χαμόγελο ευτυχίας και ελαφρώς πονηριάς σε ένα πολύ όμορφο σημείο της πόλης με γραφικά μαγαζάκια, παλαιοπωλεία και ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλιοπωλεία της πόλης. Έχει μόλις φύγει από τη λέσχη ανάγνωσης και αποφάσισε να κάνει ένα δώρο στον Κ., βασισμένη στις επιθυμίες που εξέφρασαν όλοι τους για τα πιο αγαπημένα βιβλία τους. Ξέρει πως στο βιβλιοπωλείο που πηγαίνει, θα βρει μια από τις πιο σπάνιες εκδόσεις του βιβλίου αυτού και θέλει να του το πάρει για να του κάνει έκπληξη.

Είναι μια ιδιαίτερα ρομαντική κίνηση που δεν έχει αντιληφθεί ούτε η ίδια τι σημαίνει. Της γεννήθηκε αυθόρμητα αυτή η ιδέα και δεν την επεξεργάστηκε καν. Δηλώνει απλή συμπάθεια, δηλώνει μεγάλη φιλία, τι δηλώνει και την ωθεί στο να του πάρει κάτι τόσο μοναδικό;

Κατευθύνεται προς το ράφι που το είχε δει τελευταία και ταράζεται όταν διαπιστώνει πως το βιβλίο δε βρίσκεται εκεί. Ψάχνει στα διπλανά ράφια μήπως κάποιος το πήρε και το τοποθέτησε παραδίπλα, αλλά μάταια. Βρίσκει μια πολύ συμπαθητική πωλήτρια που τακτοποιεί μερικά βιβλία λίγα μέτρα πιο πέρα και της ρωτάει με αγωνία για την τύχη του βιβλίου, αν αγοράστηκε ή αν υπάρχει κάποιο άλλο αντίτυπο.

«Κάποιο άλλο αντίτυπο δυστυχώς δύσκολα θα βρούμε. Και το συγκεκριμένο το έδωσα σε έναν κύριο πριν μισό λεπτό. Είστε απίστευτα άτυχη!»

«Αυτό ξαναπές το» της λέει η Ντι περίλυπη.

«Είστε απίστευτα άτυχη» επαναλαμβάνει η κοπέλα που εξέλαβε κυριολεκτικά την προτροπή της Ντι. Με το κεφάλι σκυμμένο κατευθύνεται προς την έξοδο του βιβλιοπωλείου και έτσι όπως περνάει απ' τα ταμεία βλέπει το βιβλίο στα χέρια του αγνώστου που της έχει πλάτη, την ώρα που το πληρώνει.

«Αχ, σας παρακαλώ, είναι τεράστια ανάγκη να μου το δώσετε, θα σας δώσω τα διπλά λεφτά για αυτό το βιβλίο» λέει και χτυπά την πλάτη με το μαύρο αυστηρό σακάκι.

«Το τρελοκόριτσο με τα καρό» λέει ο κύριος που γυρνάει και ξεσπάει σε γέλια.

«Εσύ! Ο θρασύς, ο γελοίος, ο ανόητος! Ο...γλυκύτατος κύριος ήθελα να πω που τον θερμοπαρακαλώ να μου δώσει το βιβλίο».

«Δε φανταζόμουν ότι διαβάζεις τέτοια βιβλία, αν κρίνω από τις ενδυματολογικές σου επιλογές» της λέει εκείνος και συνεχίζει να γελάει. «Έλα, πάρ' το. Αν και γελοίος, είμαι πιο κύριος απ' όσο νομίζεις».

DilemmaWhere stories live. Discover now