Love is the new Hate. Shawn Mendes FanFic

Hoofdstuk 1: MISTEEEEEEEEEY, en de vreemde jongen

Ik ren naar beneden, pak mijn tas, pleur mijn boeken er in en ren naar buiten naar de bus. Ik spring er in en ik flikker om. Ik zucht en voel een hand die me omhoog trekt. Ik zie een grijnzende spierwitte mond, en als ik omhoog kijk twee prachtig blauwe ogen. Ik sta knalrood op, en beschaamd en strijk mijn kleren recht. Ik zucht en de jongen grijnst nog steeds. "Wat moet je?" Zeg ik verveeld. Hij begint te lachen. "Poah rustig tijger, dat jij nou voor mijn voeten viel." Ik zucht, meent hij deze? "Ik ben gezet, Shawn Mendes? Misschien ken je hem wel." Kat ik terug. En ik sla mijn tas over mijn schouder en kijk naar buiten. Ik mis Shawn zo erg. Sinds we verhuist zijn naar Engeland, waar ik nu ook studeer, zie ik hem bijna nooit meer. Hij is zo druk met interviews en nieuwe liedjes. Maar de tijd die we samen hebben is hemels. Ik stap uit de bus en loop richting campus. Nieuwe schooldag kan beginnen.

Als ik binnen ben loop ik naar mijn kluisje en doe mijn boeken die ik niet nodig heb er in. Ik sla hem dicht en dan zie ik net Mistey naar binnen lopen. "MISSIEEEEEEE" Gil ik door de gang. Iedereen schudt grinnikend met zijn of haar hoofd. Ze zijn dit gewent. "MARYYYYYYYY" We rennen naar elkaar toe en geven elkaar een knuffel. "JE raad dus echt nooooooooit wat mijn vanochtend is over komen." Zeg ik grijnzend. Ze kijkt me nieuwsgierig aan. "Ik wou dus in de bus stappen en ik flikkerde, vlak voor de voeten van een knappe jongen. Haha" Ze begint te lachen maar zij en ik verstarren als we achter ons horen:"Ja ik vond jou ook wel knap, jammer dan Mendes je ingepikt heeft." En zijn vrienden en hij lopen langs ons. Ik word knalrood en Mistey houdt haar lachen in. Ik por haar in haar zij en ze barst in lachen uit. Iedereen kijkt ons aan en ik rol met mijn ogen. Snel trek ik haar het klaslokaal in en we gaan op onze gebruikelijke plaats achter in zitten. Ik pak mijn boeken en leg ze op tafel. Mistey legt haar etui op tafel en ik pak een stift. Ze heeft niks door dus ik pak haar etui en schrijf groot: SHAWN MENDES <3 op haar etui en leg hem snel terug. En de stift ook. Als ze haar etui wilt pakken ziet ze wat er op staat. "Mary" Zegt ze dreigend. "Ja?" Zeg ik onschuldig. "Waarom staat er Shawn Mendes <3 op mijn etui?" Ik kijk haar gespeeld boos aan. "Ja dat vraag ik me nu ook wel af ja. Waarom Mistey?" Ze rolt met haar ogen. "Geef eens je handen." Shit nu ben ik er bij. Met tegen zin geef ik mijn hand en er zit stift op. Dat heb ik nou altijd, ik kan nooit iets doen met stift zonder dat het op mijn hand terecht komt. Ik zucht geïrriteerd en Mistey ligt slap van het lachen.

Als ik eindelijk uit school ben stap ik weer in de bus, zonder te vallen dit keer en rij naar huis. Ik stap uit en ik ren naar ons huis en open de deur. Daar zit hij, Shawn. Ik ren naar hem toe en spring op zijn schoot. Hij kijkt me aan met zijn prachtige lach en vraagt hoe mijn dag was. Uitgelaten vertel ik hem alles. Hij streelt mijn heup. Daarna kijken we samen tv en val ik doodmoe op zijn schoot in slaap.

-------------------------------

HEEEEY ^^

Toch een deel twee, eerder dan verwacht want ik wou eigenlijk eerst How to be a normal girl, afronden. Maar ik kon het niet laten want ik had zo veel inspiratie ^^

Bye bye xx MEEE