Bir gencin intihar etmeden yazdığı günlüğünden kesitler ;
İlk gece :
Yarın okul vardı annem uyumamı söyledi, bende duş alıp yatağa geçtim, ışığı kapatır kapatmaz arkamda biri var hissine kapıldım, derin bir oh çekip yatağıma geçtim, gözüm kapının arkasında duran eşyalara takıldı, eşyalar sanki bir varlığa benziyordu, yatağın içinde terlemeye başlamıştım. Bir süre sonra uyuya kalmışım..
1 HAFTA SONRA :
Artık sık sık kabus görmeye başladım, yine bir gece yatakta kaykılmış uyuyordum, birşeyin beni bastırdığını hissettim. Hiçbirşey göremiyorum ama çok güçlü bir basınç uyguluyordu vücuduma, Karabasan sanmıştım ancak, karın bölgem morarmıştı. Sabah olur olmaz anneme gösterdim, olayı anlattım, beni yatırdı kucağına dua okumaya başladı, gözlerim kararmaya başladı. Birden annemi ittim, ama bunu istem dışı yapmıştım, annem gözlerime bakarak Yasin suresini okuyordu. Yere düşüp bayılmışım.
5 AY SONRA :
İyice asosyal oldum, canım dışarı çıkmak istemiyordu, sürekli evde yatıyor, sosyal medyada takılıyordum, öyle bir bağlıydım ki bakkala gitmeye bile üşenir hale gelmiştim. Artık duş almıyor, temizlenmiyordum, tam yapıcam üşeniyor ve vazgeçiyordum. Aşırı sinirli bir yapıya sahip olmuştum anneme sürekli saldırıyordum artık gözüm dönmüştü, mutfaktan bıçağı aldım ve annemin odasına girdim, kulağımdan biri öldür onu diye fısıldıyordu, dayanamayıp annemi bıçakladım, kahkaha atıyordum ama sebebini bilmiyordum.
1 YIL SONRA :
Artık dayanamıyorum, annem öldü, kimsesizim, kafayı yeme noktasındayım, param yok.. Birşey bana öl kurtul diye baskı kuruyor, evin içinde gezen siyah örtülü kişiler görüyorum, şuan karşımdalar, her yerdeler.. Allahım beni affet, bu acı beni kahrediyor.
19 yaşında olan ve geçen sene ölen kardeşimizin intihar etmeden önce yazdığı uzun günlükte kesitler. Amcası bunu paylaşmamızı istedi.
