*Angel*

Yeni Çocuk-5-

Değişiklik oldu ilk onu bir söyliyim dedim.Artık kızımız jenna louise değil.Yani isteyen öyle hayal edebilir ama artık holland roden bilginize.

Hatırlatma:

bankonun köşesinde adımın yazılmış olduğu bir kağıt görmüştüm.Elime aldım.içerideki odaya doğru seslendim.

-Merhaba?

ses yoktu.kağıdı açarken.Ayak sesleriyle koridora döndüm.Biri koşuyordu sweatshirtünü başına geçirmişti.Kağıdı yırtarcasına açmaya başladım.

_________________________________________________________________________

Zarf açıldığında ise yere atıp kağıdı açtım ve hayal kırıklığına uğradım hiçbir şey yazmıyordu.Sarı bir kağıttı.İç çekip kağıdı elime aldım.Niye biri bana boş bi kağıt bıraksın ki?! çok saçma...dışarı çıkmaktan vazgeçmiştim.Kendi yüzüme vurmak istemesemde korkmuştum ve o adamın hala orada olmasından ürküyordum.odaya girdiğimde kağıdı çantama sıkıştırdım.Serumumu takamazdım o yüzden öylece yatağa yayıldım ve uyumaya çalıştım.

Sabah -Bu söylediğime inanamayacaksınız ama!!!- öpücükle uyandım.tabii annemin öpücüğüydü ama sonuç olarak öpücük öpücüktür yani...

-Günaydın şekerim...

gülümsedim.Kahvaltım önüme gelmişti.-Bazen hastanede olmak işime gelmiyor değil-

-Anne?

koltukta oturmuş gazetesini okuyordu.Annemle pek benzemezdik.Onun saçları kahverengi ve gözleri de griydi.

-Evet hayatım?

-Finn ve Dante onlar nerde?

bu arada Effy'e baktım o da yoktu ama çantasını görebiliyordum.

-Ve effy?

-Tamamen unuttum hastanenin önünde toplanmışlardı.Eğer gitmek istiyor----

-Evet gitmek istiyorum ve yardım etmene gerek yok ben giyinirim.

kalkıp giyinmeye başladım.Bu sırada sorular soruyordum.

-Okula gitmek istiyorum.Ne zaman buradan ayrılacağız?

-Bu akşam... Ama okula gitmen konusunda endişelerim var.

Ally, jeremy onlar neredeydi?

-Okula gitmek istiyorum anne.

kaşlarını ve ellerini kaldırdı.Gülümseyip dışarı çıktım.Kapının önündelerdi.

-Hey!!!

-Selam,sen uyuyordun bende seni uyandırmak istemedim.

Effy sahte bir gülücük takındı.

-Her zaman çok düşüncelisindir zaten....

bir sandalye çektim ve oturdum.kolumda hala cam parçalarının bıraktığı yaralar vardı.

-Çocuklar ben yarın okula dönüyorum...

finn ilk defa bana bakmıştı tam gözünün altında küçük bir çizik vardı.

-Güzel beraber gideriz o zaman.Finn ile Effy biraz daha buradalarmış.

Danteye gülümsedim.

Biraz oturduktan sonra içeri geçtik.Hava çiselemeye başlamıştı -Londradan ne beklersiniz!-ben hazırlanırken annem kayıtlarımızı bitiriyordu.Dantenin babasını hiç gömemiştim annesi ise bir kere görünmüştü oğluyla konuşmuş ve gitmişti.annem omzuma dokunduğunda ürktüm.

-Ne oldu?

-hiç..hiçbir şey.

arbaya bindiğimde.Pink'in kusursuz sesiye karşılaştım.Şarkıya eşlik ede ede gelmiştik.Odama çıktım eşyalarımı bırakıp duş almaya gittim.Yaklaşık 20 dakika sonra annemin ısrarları üzerine duştan çıktım.pijamalarımı giyip kendimi yatağa attım.

sabah yine alarmımla uyandım.-Bilin bakalım kim dejavu yaşıyor.ah,evet ben!- kalktım dışarıda hala yağmur yağıyordu.Gardrobumun kaşısına geçtim.Beyaz t-shitümün üzerine kareli gömleğimi ve siyah taytımı giydim.Ve bulduğum en güzel üçlüyü:gri beremi ve atkı gibi olan şeyi taktım siyah botlarımı ayağıma geçirdim.aşağı indiğimde annemin çoktan gitmiş olduğunu gördüm.Çantamı alıp çıktım.Peugeot 107'nin sesinin geldiği yere yönlendim.küçücük arabama bindim ve Adele açtım.Okula geldiğimde iki şarkısını bitirmiştim.kapıyı kilitleyip okulun bahçesinden kapısına kadar koştum.Yağmur hızlanmıştı.

-Ah,harika (!)

Anlaşılan bugün derslerde uyuyacaktım.Dolabıma çantamı bırakmaya gidiyordum ki bir çocuğu gördüm.Bana bakıyordu etrafında ise bizim salak erkekler vardı.İçimden çocuğu kurtarmak gelmişti.-pekala çocuk çok yakışıklıydı ve belki demiştim...- 

-Hey sabahtan beri seni arıyorum!Tanrım çocuklar acaba geçebilirmiyim....

iri yarı çocuklara baktım büyük ihtimalle futbol oynuyorladı.Karşımdaki yakışıklı çocuğu kolundan çektim.Neye uğradığını şaşırmıştı.Biraz uzaklaştıktan sonra önüme geçti ve kaşlarını kaldırdı.

-Selam.

gülümsemeye başladı-çocuk çok şekerdi,gerçekten...-

-Selam.Yardım için teşekkürler.

-Ne demek! 

elimi uzattım.

-Alexandra Rogger...

-Sebastian Mogre.

gülümsedim.

-Sana iyi günler sebastian.

ve oradan uzaklaştım.Tahmin edeceğiniz gibi zor kızı oynuyorum.