2.BÖLÜM

112 6 5
                                    

Medya; sinirli pittpull

KARANLIKK!!!

Yüzüm acıyor. Sanki biri tokat atıyor.

"Heyyy! Heyyy! İyi misin ?"

Evet bu bir erkek sesi. Kim ki acaba? En iyisi gözümü açmak.

Gözümü yavaşça açtım. Şimdilik bulanık, ama bi şey görüyorum. Bi erkek. Offf her yerim acıyor ayrıca üstümdeki t-shirt yırtılmış dizlerim kanıyor. En önemlisi ben nerdeyim?

"Haaahh. Sonunda gözünü açabildin. Kaç saattir uyuyosun. Alt tarafı lanet bir pittpull saldırdı o kadar sen de bana çarptın yere düştün. Ama şimdi iyisindir herhalde. Hadi kalk da seni temizliyelim"

Bir dakika, bir dakika!!!!

Öncelikle 'alt tarafı pittpull?' ve ve ve bir de 'seni temizliyelim?' n'oluyo lann.

Tamam sakinim. Bunları söylerken aynı anda onu süzdüm. Mavi gözlü, açık renk tenli ayrıca her tarafı siyah giysilerle dolu bayağı da demek istemiyorum ama beybi feysli biriydi.

Onu iyice süzdükten sonra etrafı süzmeye başladım. Ayyyy! Yüzüm yere yapışmış yavaşça yüzümü yerden kaldırdım yüzümle yer arasında 5 santim ya var ya yok.

Depo gibi bir yer, ayrıca yanımızda yanan bir odun ateşi var iyi ki var yoksa yırtık olan t-şhirtimden açıkça görünen göğsüm donucaktı.

Bir dakika! Görünen göğsüm mü?
Offf yerimden sıçradığım gibi ağlamaya başladım.

"Şşşştt. Tamam korkma ben buradayım bir şey olmayacak. Neden ağlıyorsun dizin mi acıyor? Tamam ya bir şey olmaz birazdan yıkanırsın yaralarını sararız"

Dedi ve ayağa kalktı benim yanıma doğru geliyor. Elini açtı gülümser bir şekilde bana uzattı.

Ama ben neden hala ağladığımı bilmiyorum. Her yerim acıyor. Yere bakarak ağlayan yüzümü yavaşça ona döndüm. Açık kalan elini umursamadan soru sordum.

"Sen beni nasıl buldun? Nasıl kurtardın beni o köpeklerden ve en önemlisi üstüm neden açık duruyor? İnsan bir kapatır. Ayıp değil mi?"

Dedim ve o da yarım ağız bir şekilde gülen yüzüyle kolumdan tuttu.

"Hadi kalk. Ya hemen kendini temizlersin ya da seni zorla ben sokarım banyoya çıkınca hepsinin cevabını veririm çünkü iki saattir o çirkin yüzüne bakıyorum. Berbat görünüyorsun şu haline bak"

Neeeeeeeeeeee!!!!!!
Bu neydi şimdi. Çirkin yüzüne bakıyorum ne demek. Bakmasaydın kardeşim kafana silah mı dayadık bi dakika bunu ona da söyleyeceğim.

"Bakmasaydın! Kafana silah mı dayadık bakmasaydın!!!"
Dedim ama avazım çıktığı kadar bağırarak zaten ortam da boş olduğu için yankılandı. Ohhh olsun artık kulak zarı falan kalmamıştır. Umarım.

Gözü alt tarafıma dalmış gülmemek için kendini zor tutuyor, ama niye n'oldu ki?

"Ne var, niye gülüyosun? Çok mu komik?"

Dedim sinirli bakışlar atarak. Hemen yalandan ciddi bir yüz ifadesine büründü. Boğazını temizleyip,

"Sen altına mı ettin?" diye sordu. İşte benim hikayem de buraya kadarmış sanırım intihar edicem.

Hemen durumumu özetliyorum; elbiselerim yırtık, dizlerim kanıyor, her yerim ağrıyor ve ayrıca elimde de ısırık izi var.

Isırık iziii!!!!

Tüm acılarımı unuttum ayağa kalkıp deliler gibi koşmaya başladım çünkü kuduzdan ölebilirim. Deponun içinden bir tur döndüm tabi beni kurtaran çocuğun bana bakırköyden kaçan hastalar gibi bakıp ağzını yarım metre açmış olması umrumda değil. Ben koşarken belimden iki el kenetlendi. Ani fren etkisi oldu ve muhtemelen şu anda çocuğun üzerin deyim.

"Gerizekalı. Neden deliler gibi koşuyosun. Senin peşinden koşmak zoru..."

Cümlesini tamamlayamadan ısırıklı kolumu ağzına soktum,sanırım şu an ne yaptığımı ben bile bilmiyorum şu an üstünde boylu boyunca uzandığım ve ağzında benim kolumla duran çocuk ne yapmaya çalıştığımı hiç bilmiyor.

Kesilen nefesimle beraber hızlı bir şekilde konuşmaya başladım.

"Em! Em çabuk yoksa ölüce..."

Cümlemi bitiremeden gözüme inen perdeyle yere yavaş bir iniş yaptım.

***
Her yer bulanık her yer beyaz o az önce olduğum kirli kaba depo sanki şimdi beyaz bir gelinlik giymiş. Yani bu demek oluyor ki ben nerdeyim?

Bulunduğum yerin neresi olduğunu anlamak için etrafı yavaşça süzdüm. Eveeett ilaçlar, dolaplar, enjektörle bana bakan hemşire, selin ohoooo ne yok ki bu odada say say bitmez.

Bir dakika! Enjemtörle bana bakan hemşire mi? ve ve ve bi de Selin mi?

" Âaahhh Rojj beni nasıl korkuttu bilemezsin. Evde kalp spazmı geçiricektim az kalsın ayrıca aradım açmadın kuzum ne ise şimdi bunların hiçbir önemi yok bunu sana hangi köpek yaptı gördün mü?"

dedi ağlayarak ama başım çok ağrıyor hatta Seline kısa bir cevap veremeyecek kadar çok.

"Pittpull yaptı ama şimdi iyiyim sen şimdi onu bunu bırakta nasıl buldun beni onu şöyle bana." dedim doğrularcasına salya sümük ağlamaya devam etti ama bu hale gelmem de onun da katkısı salak tam da beni arayacak zamanı bulmuş.

"Ohaa ben gerçek köpeği kasttetmemiştim ama oymuş bunların hepsini bi köpek mi yaptı yani"

Yaa anlamıyorum biri gelir alt tarafı pittpull der biri gelir bi köpek mi der burda bir ben mi anormalim yoksa onlar mı salak bence onlar salak. Ohaa pittpull deyince aklıma geldi,

"Beni kurtaran çocuk nerde? O mu söyledi hastanelik olduğumu?"

Dedim üzücü bir ifadeyle daha teşekkür etmedim de bana yaptığı onca iyilikten sonra yanı ayıptır günahtır.

"Seni kurtaran çocuk? O kim ya beni hastaneden aradılar ben öyle birini görmedim Rojj"

Tamam da nasıl olur ya bence enayi çıktı çocuk ben olsam para istemiştim yani hatta kendime on katını istemiştim.

"Ne ise selin bence hasretimizi sonra giderelim çünkü hemşire hanım iki saattir bizim konuşmamızın bitmesini bekliyor. Ha bu arada elinizdeki enjektör ne işe yarayacak acaba?"

Dedim meraklı bir bakışla.

"Hanfendi bu uyku ilacı ayrıca kuduz değilsiniz endişelenicek bir şey yok "

Dedi ve iğneyi vurduktan sonra on saniye saymamı istedi.

Bir, iki, üç, dört, beş, altı, yedi, sek....

Arkadaşlar ilk kitabım bundan dolayı ne yorum yaparsanız yapım benim için hiç sorun değil şimdiden yaptığınız yorumlar ve oylar için çok teşekkür ederim.

:):):):):):):):):)

ACIMASIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin