Love At First Fight [Completed]

Chapter 58

JANELLA'S POV

           Krrrriiiingggggg!!!!!!!!

         Nagising ako nang walang enerhiya sa katawan.

        Paano ako gaganahan sa pagtatrabaho kung mukha nang lalaking kinamumuhian ko yung makakaharap ko araw-araw.

       Tiningnan ko yung orasan ko its already 7:00 in the morning.

Naligo na ako,and do the rest of my morning rituals.

           Suot ko na yung police uniform ko.Papasok pa din ba ako? Aaaisssh!!! Bahala na!

.
.

     Dumiretso ako sa condo niya.Pipindutin ko na sana yung doorbell nang binuksan niya ito.

           "Congrats! Police officer you have just arrive at the exact time." Napaiwas naman ako ng tingin sa kanya.

       Shutang-ena!! Nakatopless kasi siya at mukhang bago pang ligo kasi ...tuwalya lang yung pinangtakip niya sa ibaba!!!!!

            "W-why are you blushing? Police Officer." Sabi niya na parang wala lang sa kanya.

        Shit! Napahawak ako sa pisngi ko.

        "Ay hindi po sir! Napasobrahan lang yung lagay ko nang blush-on." Sabi ko at sabay tumalikod sa kanya.

          "Ah.. Okay. So may balak kabang pumasok? Or would you stay there forever?".

        "Ah! Pupunta muna ako sa cafeteria malapit lang dito sa hotel.Magkakape lang ako." And then I started to walk away from him.

      Nabigla nalang ako nang hinawakan niya yung wrist ko.

        "You dont need to go to that cafeteria.Sabayan mo nalang ako sa breakfast ko. You know it's sad to eat alone." Sabi niya at nauna nang pumunta sa kusina niya.

       Ako namang si tanga sinunod yung kagustuhan niya. Umupo nalang ako dun sa dining table.

            Napansin kong wala pang nakahain sa mesa.So anong ipapakain niya sa akin? IMAGINARY FOOD??!!!

           Susundan ko pa sana siya sa kitchen niya nung may naamoy akong mabango...as in yung tutulo yung laway mo sa sarap..

            Nabalik lang ako sa ulirat ko nung may naglapag nang plato sa harapan ko.

      "Kagabi ko pa toh..niluto." I saw him smiling while putting some utensils in the table.

       Why does I feel this way?.. Bakit parang nagiging masaya ako pag nakita siyang ganito.. I should hate him for leaving me.

         "Umm.. Police officer?". Napatingin naman ako sa mukha niya.

       "Why..?". Sabi ko sa kanya.

       "Auh??.. Bakit hindi ba masarap yung niluto kong sinigang?". Sabi niya.

           Bakit? ... Bakit? Madami akong tanong sa kanya.. Bakit niya ako iniwan.. Bakit siya nagpakasal sa iba? .. B-bakit niya.. Ako pinaasang mahal niya din ako..

      I suddenly feel na may tumulong luha sa mga mata ko.Agad akong tumayo at tumalikod sa kanya.

      I dont want him to see me in pain... Nakakatapak ng pride.

       "Amf.. Sir pwede bang makigamit nang CR?". Sabi ko sa kanya habang nakatalikod parin.

          "S-sure .. Nasa loob ng kwarto ko yung banyo.You can go there." Sabi niya..dali dali naman akong pumunta dun sa..

        Tekah? Saan ba dito sa dalawang pinto nato yung kwarto niya?.

     Ito sigurong sa left side. Pumasok na ako doon. I was amazed by the interior design of the room.

        "Mmmm... Asan ba dito yung CR??". Sabi ko sa sarili ko kasi ang totoo naman kasi kanina pa ako naiihi.

          "Ito siguro yun.." . pagkabukas ko ng pinto.Napanganga ako sa design ng bathroom niya. Ang ganda parang pwede ka ng mag standby dito buong araw.

         Matapos ang ilang minuto natapos nadin ako... Sa alam niyo na.

      Pagkalabas ko ng banyo.Nagulat ako dahil nakatayo lang doon sa Gian sa labas ng banyo.Kaya nabangga ko yung dibdib niya.

          "Aray!.. Tss. Sorry Sir paharang harang kasi sa daan.." Tapos ay tumingin ako sa mukha niya.

      He's starring at me with a blank face.Ano bang iniisip nito?

         "Mauna na po akong pumunta dun sa kusina." Tapos ay umalis na ako sa harapan niya. I kinda find it weird sa inaasta niya ngayon.

        Pagkalabas ko nang pinto nagulat nalang ako nung bigla niyang hawakan yung wrist ko.

      And he pulled me closer to him... He suddenly grabbed my waist at inilapit pa sa kanya.

        Papalag pa sana ako nang napadako yung mga mata ko sa mata niya.

        His eyes... Seems pleading to me...

        Pero bakit? Dapat nagpupumiglas na ako sa bisig niya.Dapat kanina ko pa binugbog tung gagong ito sa lahat ng pasakit na binigay niya sa akin....

       Ang masakit nun...pag kaharap ko na siya... Hindi ko magawa...

      Then I suddenly feel his lips... On mine..

         His kissing me already.. In a smooth..and gentle way..

    

     I couldnt help myself to close my eyes and feel his lips on mine..that seems saying... That he loves me...

And I hated myself for admitting... I still love him..