Yine oturdum o soğuk betona kim varsa arkamda sildim hepsini ve baktım maviliğin sonsuzluğuna. Sigaradan arta kalan dudaklarım istemsizce mırıldandı bilmediğim belki geçerken bir kafeden duyduğum notaları. Biraz isyan vardı sahibine ,biraz dert birazda umut ama belli etmek istemiyor gibiydi duygularını ,şaka gibi hangi şarkı duygusuz anlamlı olabilirdiki. Ellerimin içindeki satırlar kızarmış gene ,tutulmuyacak hale gelmiş . Usulca kalktım yerimden akşam güneşine doğru adımlar attım. Gideceğim yere geç kalmış gibi hissettim birden ,bekleyenim varmış gibi hızlandırdım artık eskidim diye bağıran ayakkabılarımı . Bir mutluluk oldu içimde sonra farkettim koşmakmış meğer bana iyi gelen ,zamanı durdurmak değil ondan kaçmakmış.
Koştum..... Koştum....koştum sanki bir gökkuşağı nın ucundaki hazineyi görmüşte yaklaşamıyormuş gibi koştum sonra.
Sonra durdum ,yanımda olan direk kadar dondum ,yok olmak istedim . Baktığım insanlar farklı olsun istedim ,bana bakan gözlerin az önce sımsıkı sarılan kişiye ait olmasın istedim .. Ölmek istedim
