Aydınlığa Giderken
Yola çıkmıştım bir kere,
Her şeyi göze alarak.
Belki çok fazla insan kırarak;
Belki isteyerek...Nedenini ben de bilmesede,
Merak işte.
Aydınlığa giderken arkamdan,
Ağlamışmıydı acaba?Ben kurtulmuştum etkisinden.
İstemeyerek, zorunluluktan...
Aydınlık için benim tek engelim,
Onun bana fazla gelen sevgisi.Çok mu fazla gelmiştim?
Aydınlık diye ölürken.
Ben göze aldıysam bir kere,
Dönüşü yok!Yola çıkmak için çok düşündüm,
Gerçek aydınlık bu mu diye?
Doğru yoldamıyım ben,
Nere çıkar bu yol bilmeden.Öğrettiler bana,
Dostluk 5 harfmiş işte.
Her şey bir yalanmış,
Benim yaşadığım.Sonunda buldum aydınlığı.
Artık bana gülüyor!
Sadece sen mutlu ol diye.
#rümeysayavecansuyasevgilerle
Sizde kendi arkadaşlarınızı etiketleyin :D